Zasłonak orzechowoczerwonawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cortinarius privignoides)
Zasłonak orzechowoczerwonawy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak orzechowoczerwonawy

Nazwa systematyczna
Cortinarius privignoides Rob. Henry
Docums Mycol. 16(no. 61): 24 (1985)

Zasłonak orzechowoczerwonawy (Cortinarius privignoides Rob. Henry) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy[2]:

  • Cortinarius privignoides Rob. Henry 1948
  • Cortinarius privignoides var. leptospermus Cheype & Reumaux 2002
  • Cortinarius privignoides Rob. Henr 1948 var. privignoides
  • Hydrocybe privignoides (Rob. Henry) M.M. Moser 1953

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., Andrzej Nespiak w 1981 r. opisywał ten gatunek jako zasłonak purpuronożny[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 3-7 cm, u młodych owocników półkulisty, potem łukowaty, w końcu płaski z tępym garbem. Powierzchnia gładka, matowa, niehigrofaniczna, o barwie od jasnoorzechowej do ochrowobrązowej, u młodych okazów osłonięta białą i jedwabistą osłoną. Brzeg gładki i ostry, przez długi czas podwinięty, u młodych okazów połączony z trzonem białą zasnówką[4].

Blaszki

Wąsko przyrośnięte, szerokie, gęste, początkowo w kolorze kawy z mlekiem, potem rdzawobrązowe. Ostrza miejscami białawe[4].

Trzon

Wysokość 3–6 cm, grubość do 8–5 mm, gąbczasty, pałkowaty, w podstawie z bulwą o średnicy do 4 cm. Powierzchnia u młodych owocników biaława i osłonięta białą osłoną[4], potem pomarańczowobrązowa[5].

Miąższ

W środkowej części kapelusza gruby, białawy. Smak słaby, zapach korzenny[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 7–10 × 4,5–6 μm, elipsoidalne, słabo brodawkowate. Wysyp zarodników brązowy. Brak pleurocystyd i cheilocystyd. Skórka zbudowana z cienkich strzępek, w górnej części brązowych, inkrustowanych[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Znany jest tylko w niektórych krajach Europy. Poza Europą opisano jego występowanie tylko na terytorium Jukonu w Kanadzie[6] i stanie Kentucky w USA[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska[3]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[7]. Również na Słowacji jest rzadki[4].

Rośnie na ziemi, w lasach iglastych i liściastych, szczególnie pod świerkami i brzozami. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Jest to jeden z kilku brązowych zasłonaków średniej wielkości w grupie armeniacus. Wyróżniony jako odrębny gatunek na podstawie gąbczastego i bulwiastego trzonu, brązowawych blaszek[5]. Podobny jest zasłonak dwuosłonowy (Cortinarius bivelus), ale jest higrofaniczny, ma rzadsze blaszki i kapelusz z wiekiem plamisty[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2018-01-15].
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-04-27]. (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b c d Mushroom Expert. Cortinarius privignoides. [dostęp 2018-01-15].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2015-04-08].
  7. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.