Czarliński III
Czarliński III (Schedel, Schedlin-Czarliński, Sówka odmienny, Sowa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Czarliński, który ma być odmianą herbu Sowa.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu czerwonym sowa srebrna. Klejnot: nad hełmem bez korony ogon pawi. Labry czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb wymieniany przez Nowego Siebmachera oraz Ledebura (Adelslexikon der preussiche Monarchie von...) i Wincklera (Die nationalitaten Pomerellens). Dwaj ostatni autorzy podają sowę na murawie zielonej.
Rodzina Czarlińskich[edytuj | edytuj kod]
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Czarliński (Czarleński). Rodzina przybierała też przydomki odmiejscowe: Knibawski (Knibowski) oraz zniemczone nazwisko Schedlin, spolszczane następnie na Szedliński bądź Schedliński.
Przemysław Pragert spekuluje, że tego herbu mogła używać gałąź z Prusach Wschodnich, nie wiadomo czy używająca przydomków.
Istniała rodzina Piechowskich herbu Leliwa, którzy przejściowo osiedli w Czarlinie i na ten czas przyjęli nazwisko Piechowski-Czarliński lub tylko Czarliński.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. Gdańsk: BiT, 2007, s. 38-40, 221. ISBN 978-83-924425-9-2.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
