Przejdź do zawartości

Czesław Kowalski-Wierusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Kowalski-Wierusz
Imię i nazwisko

Czesław Teofil Kowalski-Wierusz

Data i miejsce urodzenia

1882
Monachium

Data i miejsce śmierci

1984
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Ważne dzieła

Portret mężczyzny

Grób Czesława Kowalskiego-Wierusza na warszawskim cmentarzu Powązkowskim

Czesław Kowalski-Wierusz (ur. 1882 w Monachium, zm. 1984 w Warszawie) – polski malarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Czesław Kowalski był synem Alfreda i Jadwigi Szymanowskiej. Edukację rozpoczął w Warszawie, ukończył w rządowym Męskim Gimnazjum Klasycznym w Kaliszu, które ukończył był także jego ojciec. W 1901 uczył się rysunku w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona.

Od 1904 studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Monachium na kierunku architektury. Malarstwa początkowo uczył się w pracowni Simona Hollosy'ego, a następnie od 1906 uczył się w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w klasie rysunku prowadzonej przez Petera Halma. Na dalsze studia wyjechał w 1907 do Paryża, gdzie uczył się w Akademii Julian, później w Akademii Vitti. W latach 1909–1914 uczył się w pracowni ojca Alfreda.

Był uczestnikiem wojny 1920 roku. Przed wybuchem I wojny światowej przeprowadził się do Wilna, gdzie w 1930 urodziła mu się córka. W 1932 odbyła się jego indywidualna wystawa w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, malował głównie portrety i pejzaże. Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadził się do Gdańska, a od 1957 do śmierci mieszkał w Warszawie.

Spora część prac Czesława Kowalskiego–Wierusz znajduje się obecnie w Muzeum Podlaskim w Białymstoku, a także w suwalskim Muzeum Okręgowym.

Był działaczem na polu krzewienia sztuk zdobniczych.

Jego córka Joanna Wierusz-Kowalska również została malarką. Karol Kowalski-Wierusz był jego wujem. Czesław Kowalski-Wierusz zmarł w wieku 102 lat i został pochowany na warszawskim cmentarzu Powązkowskim (kw. 40–V–1/4). Autorem pomnika jest Wacław Szymanowski[1].

Działalność społeczna i organizacyjno-artystyczna

[edytuj | edytuj kod]
  • Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków (współzałożyciel)
  • Towarzystwo Niezależnych Artystów Sztuk Pięknych (współzałożyciel)
  • Towarzystwo Szerzenia Kultury i Sztuk Plastycznych (współzałożyciel)
  • kierownik Oddziału Kultury i Ochrony zabytków w Departamencie Oświaty Litwy Środkowej (od 1921)
  • prezes Międzyzwiązkowej Komisji Kulturalno-Artystycznej
  • współzałożyciel oraz redaktor wileńskiego miesięcznika „Południe”
  • współorganizator Towarzystwa Koszykarskiego Kosz oraz Zawodowej Szkoły Koszykarskiej (1923–1925)
  • współtwórca powstałego w 1937 Instytutu Rzemieślniczego przy Wileńskiej Izbie Rzemieślniczej
  • współpraca przy ochronie zabytków, m.in. z Muzeum Kaszubskim im. Franciszka Tredera w Kartuzach
  • współorganizator Towarzystwa Popierania Folkloru Kaszubskiego

Ważniejsze prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Motyw śnieżny (1931)
  • Pejzaż (1932)
  • Kwiaty w doniczce
  • Mieczyki
  • Znaczek
  • Wśród drzew
  • Portret mężczyzny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]