Czytanie manifestu 19 lutego 1861 roku

Czytanie manifestu 19 lutego
1861 roku

Чтение Положения 19 февраля 1861 года

Autor	Grigorij Miasojedow
Rodzaj	obraz
Data powstania	1873
Medium	olej na płótnie
Wymiary	138 × 209 cm
Miejsce przechowywania
Miejscowość	Moskwa
Lokalizacja	Galeria Tretiakowska

Czytanie manifestu 19 lutego 1861 roku (ros. Чтение Положения 19 февраля 1861 года) – obraz olejny namalowany przez rosyjskiego malarza Grigorija Miasojedowa w 1873 roku, znajdujący się w zbiorach Galerii Tretiakowskiej w Moskwie.

Opis

Grigorij Miasojedow urodził się na wsi, w rodzinie ubogiego właściciela ziemskiego. Uczył się w gimnazjum w Orle i bez ukończenia nauki w 1858 roku wstąpił do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie studiował u Timofieja Neffa i Aleksieja Markowa. W 1870 roku Miasojedow stał się jednym z założycieli i najaktywniejszych działaczy Towarzystwa Objazdowych Wystaw Artystycznych. Najistotniejsze w twórczości artysty były obrazy rodzajowe dotyczące tematów społecznie drażliwych, w czym pomagał mu gorący temperament, analityczny umysł i bystre zdolności obserwacji. Miasojedow który dorastał na wsi, doskonale rozumiał ciężką pracę robotników oraz beznadziejną sytuację chłopów w Rosji.

Obraz przedstawia chłopów słuchających manifestu reformy uwłaszczeniowej cesarza Aleksandra II wyjaśniającego ich prawa i obowiązki. Mężczyźni zebrali się w dużej stodole, aby suszyć siano. Światło słoneczne wpada z góry, oświetlając chłopca w czerwonej koszuli czytającego manifest i otaczającą go grupę chłopów. Niektórzy słuchają w skupieniu, uważnie, z głęboką nadzieją, podczas gdy na twarzach innych widać napięcie, zwątpienie i nieufność. Liczne detale charakteryzujące życie chłopskie, wykonane zostały z niemal naturalistyczną precyzją.

Grigorij Miasojedow malował to dzieło w upalne lato, w nieodpowiednim pomieszczeniu, stale zajętym przez ludzi, co sprawiało mu dużo trudności: dwukrotnie podarł obraz, a ogromna ilość much sprawiała, że praca nad płótnem była dla niego bolesna i stresująca. Pomimo tych okoliczności, obraz był chwalony za wyważenie tematu, autentyczność przekazu i prawdziwie chłopskie, jakby żywe twarze.