Dżek Kulitow

Dżek Kulitow

Джек Кулитов

Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1910 Nowaja Szulba, obwód semipałatyński
Data i miejsce śmierci	1996 Szymkent
I sekretarz Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii (bolszewików) Kazachstanu w Pawłodarze
Okres	od sierpień 1943 do 1944
Przynależność polityczna	WKP(b)
Poprzednik	Michaił Armienkow
Następca	Iwan Iwandajew
Odznaczenia

Dżek Galiakparowicz Kulitow (ros. Джек Галиакпарович Кулитов, ur. 10 grudnia 1910 we wsi Nowaja Szulba w obwodzie semipałatyńskim, zm. 1996 w Szymkencie) – radziecki polityk, działacz partyjny.

Życiorys

Od 1927 był kancelistą komitetu wykonawczego rady gminnej, później zastępcą przewodniczącego rady wiejskiej i kierownikiem rejonowego oddziału ubezpieczeń państwowych oraz kierownikiem czytelni i sekretarzem komitetu Komsomołu. W 1931 został przyjęty do WKP(b). Do 1932 studiował na Uniwersytecie Komunistycznym w Ałma-Acie, po czym został kierownikiem Wydziału Organizacyjnego Komitetu Miejskiego Komsomołu w Ałma-Acie, 1933–1936 służył w Armii Czerwonej. W latach 1936–1937 uczył się w Wyższej Komunistycznej Szkole Rolniczej i w 1937 został sekretarzem jej komitetu partyjnego, w 1938 pełnił funkcję jej rektora. W 1938 został III sekretarzem, następnie II sekretarzem Komitetu Miejskiego Komunistycznej Partii (bolszewików) Kazachstanu w Ałma-Acie, od 17 czerwca 1939 do 19 czerwca 1940 sekretarzem KC KP(b)K ds. propagandy i agitacji. Od 1940 do sierpnia 1943 był I sekretarzem Komitetu Obwodowego KP(b)K w Ałma-Acie, a od sierpnia 1943 do 1944 w Pawłodarze, 1945–1949 był II sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)K w Ust-Kamienogorsku. W 1949 był II sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)K w Szymkencie, 1949–1951 dyrektorem szkoły rolniczej w Sajramie, później pracował w szkole rolniczej w Szymkencie m.in. jako kierownik sekcji ds. przygotowywania przewodniczących kołchozów, a 1956–1957 nauczał w technikum rolniczym w Szymkencie. W latach 1958–1966 pracował w Komitecie Miejskim KPK w Szymkencie, 1967–1981 był ekonomistą Komitetu Wykonawczego Szymkenckiej Rady Obwodowej, w 1981 przeszedł na emeryturę. Był odznaczony Orderem Lenina (5 listopada 1940).

Bibliografia

• Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2020-06-11]