Dżereń tybetański
Wygląd
| Procapra picticaudata[1] | |||
| Hodgson, 1846 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
dżereń tybetański | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Dżereń tybetański[3] (Procapra picticaudata) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych.
Występowanie i biotop
[edytuj | edytuj kod]Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje Wyżynę Tybetańską. Jego siedliskiem są tereny pustynne, półpustynne i stepy na wysokościach do ponad 5 tys. m n.p.m.
Charakterystyka ogólna
[edytuj | edytuj kod]| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 95–145 cm |
| Wysokość w kłębie | 54–84 cm |
| Długość ogona | 2–12 cm |
| Masa ciała | 20–40 kg |
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Ubarwienie płowe, spodem białe, na głowie ciemniejszy pas rozciągający się od czoła do nozdrzy, na pośladkach białe lustro, ogon biały z czarnym zakończeniem (chwostem). U samców występują lirowato wygięte rogi osiągające długość 30–36 cm.
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (bliski zagrożenia wyginięciem)[4].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Procapra picticaudata w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 12 stycznia 2009]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Procapra picticaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Procapra picticaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 179. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ IUCN SSC Antelope Specialist Group, Procapra picticaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2009-01-12] (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: