Dżisr az-Zarka
32°32′17″N 34°54′44″E/32,538056 34,912222 Widok na Dżisr az-Zarka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Powierzchnia |
1,6 km² |
| Wysokość |
31 m n.p.m. |
| Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+972 4 |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 32°32′17″N 34°54′44″E/32,538056 34,912222
| |
Dżisr az-Zarka (hebr. ג'סר א-זרקא; arab. جـِسـْر الزرقاء; pol. „Most nad Niebieskim Strumieniem”) – samorząd lokalny położony w dystrykcie Hajfa, w Izraelu.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Leży na równinie Szaron nad Morzem Śródziemnym na północ od miasta Hadera, w otoczeniu miasta Or Akiwa, wioski Cezarea, moszawu Bet Chananja oraz kibucu Ma’agan Micha’el. Jest to jedyne arabskie miasto położone na izraelskim wybrzeżu Morza Śródziemnego (w miastach Hajfa, Akka i Jafa zamieszkuje duża społeczność arabska).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Współczesna osada została założona w 1924 roku. Nazwa odnosi się do mostu wzniesionego nad rzeką Taninim (arab. Wadi Az-Zarka; pol. Niebieski Strumień). Most wybudowano pod koniec XIX wieku dla niemieckiego cesarza i króla Prus Wilhelma II[1]. Podczas wojny o niepodległość w 1948 roku żydowskie oddziały Hagany przeprowadziły przymusową deportację większości Arabów żyjących w wioskach na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Jednak w przypadku osady Dżisr a-Zarka sprzeciwili się temu żydowscy mieszkańcy pobliskich osiedli Binjamina-Giwat Ada i Zichron Ja’akow. W ten sposób Arabowie pozostali w Dżisr a-Zarka[2]. W 1963 roku osada otrzymała status samorządu lokalnego[1]. W listopadzie 2002 roku Caesarea Development Corporation rozpoczęła budowę dużego wału ziemnego o długości ponad 160 m, który przecina korytarz ziemi pomiędzy Dżisr a-Zarka a położoną na południu żydowską wsią Cezarea. Budowę rozpoczęto bez żadnych wcześniejszych uzgodnień z radą miejską Dżisr a-Zarka[3]. Jako powód budowy wału ziemnego podano często powtarzające się kradzieże, jednak mieszkańcy Dżisr a-Zarka odbierają wał jako „rasistowską barierę”[3].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2008 roku w osadzie żyło 11,8 tys. mieszkańców, wszyscy Arabowie[4].
Populacja osady pod względem wieku (dane z 2006):
| Wiek (w latach) | Procent populacji w % |
|---|---|
| 0-4 | 15,7% |
| 5-9 | 14,5% |
| 10-14 | 12,3% |
| 15-19 | 10,5% |
| 20-29 | 19,1% |
| 30-44 | 17,9% |
| 45-59 | 7,3% |
| ponad 60 | 2,8% |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]W zachodniej części miejscowości znajduje się szkoła podstawowa oraz szkoła średnia Makif. Przy szkołach jest centrum kultury i rekreacji z boiskiem do piłki nożnej.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Gospodarka miejscowości opiera się na rolnictwie i turystyce.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Tutejszą atrakcją turystyczną są piękne plaże oraz meczet Uthman Ibn al-Khatab.
Ciekawostki
[edytuj | edytuj kod]Według Księgi rekordów Guinnessa w 2008 roku w Dżisr az-Zarka żył najstarszy żyjący człowiek. Była to arabska kobieta Mariam Amash, urodzona 120 lat temu[5].
Transport
[edytuj | edytuj kod]Wzdłuż wschodniej granicy miejscowości przebiega autostrada nr 2, brak jednak możliwości wjazdu na nią. Z miejscowości wychodzi droga nr 6531, którą jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Bet Chananja i skrzyżowania z drogą ekspresową nr 4.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mo'atza Mekomit Jisr Az-Zarqa. [w:] Flags of the World [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
- ↑ The Buried History of the Holy Land since 1948. [w:] University of California Press [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
- ↑ a b Long division. [w:] Lily Galili, Haaretz [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
- ↑ Israel Central Bureau of Statistics. [dostęp 2008-04-26]. (ang.).
- ↑ This Is the World's Oldest Living Person: 120 Years!. [w:] Softpedia [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Benny Morris: 1948 and after; Israel and the Palestinians. 1994. ISBN 0-19-827929-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne Dżisr az-Zarka Google Maps
- Mapa Dżisr az-Zarka Amudanan
