Damião de Góis
Rysunek przedstawiający Damião de Góisa autorstwa Dürera | |
Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1502 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 stycznia 1574 |
Narodowość | |
Język |
portugalski |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
renesans |
Ważne dzieła | |
Kronika wielce szczęśliwego króla Dom Manuela | |
Damião de Góis (ur. 2 lutego 1502 w Alenquer, zm. 30 stycznia 1574 tamże) – portugalski humanista i filozof.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Damião de Góis urodził się 2 lutego 1502 w Alenquer[1]. Około 1518 roku znalazł się na dworze króla Manuela I Szczęśliwego. W 1523 roku Jan III Aviz wysłał go do Antwerpii w charakterze skarbnika i sekretarza tamtejszej portugalskiej faktorii[2]. Potem Damião de Góis wykonywał w latach 1528-1531 misje dyplomatyczne w innych krajach Europy[2]. W 1533 roku zrezygnował ze służby dla monarchy, aby móc całkowicie się poświęcić pracy pisarskiej. Zaprzyjaźnił się z Erazmem z Rotterdamu[2]. W latach 1534–38 studiował w Padwie, gdzie poznał Pietra Bemba i Lazzara Buonamica[2]. Wkrótce potem przeniósł się do Leuven, gdzie pozostał przez sześć lat[2]. Po francuskiej inwazji na Niderlandy dostał się do niewoli[2], z której uwolniła go interwencja króla Jana III[2]. W 1548 został kustoszem państwowego archiwum[2]. W 1558 zostało mu powierzone zadanie napisania kroniki o panowaniu króla Manuela[2]. Damião de Góis polecenie wykonał, kończąc pracę w 1567 roku[2]. Sposób ukazania możnych rodów portugalskich, nie odpowiadający ich oczekiwaniom, ściągnął jednak na autora poważne kłopoty[2]. W 1571 roku został on poddany śledztwu trybunału inkwizycyjnego.[2] Przez dwa lata był więziony i przesłuchiwany[2]. Oskarżano go o rozpowszechnianie idei erazmiańskich i protestanckich[3]. Opuszczony nawet przez rodzinę, zmarł najprawdopodobniej w swoim mieście Alenquer[2]. Współcześnie uważa się go za największego humanistę portugalskiego renesansu i jednego z najwybitniejszych twórców europejskich XVI wieku[3].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Jak przystało na renesansowego humanistę, Damião de Góis pisał zarówno w swoim rodzimym języku, jak i po łacinie. Najważniejszym jego dziełem jest Kronika wielce szczęśliwego króla Dom Manuela (Crónica do Felicíssimo Rei D. Manuel)[3]. Jego twórczość na język polski tłumaczyła Janina Z. Klawe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Damião de Góis, Kronika wielce szczęśliwego króla Dom Manuela (1495-1521), Wybór, przekład i słowo wstępne Janina Z. Klave, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989, ISBN 83-06-01719-6.
- Elisabeth Feist Hirsch, Damião de Gois: The Life and Thought of a Portuguese Humanist, 1502–1574, Martinus Nijhoff, The Hague 1967.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Damião de Góis – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 000000012125848X
- VIAF: 29543090
- LCCN: n83237349
- GND: 118717979
- LIBRIS: mkz284w503pttvq
- BnF: 11988211n
- SUDOC: 027949354
- SBN: BVEV077601
- NKC: ola2011651727
- DBNL: goes039
- BNE: XX1310963
- NTA: 070512299
- BIBSYS: 90786080
- CiNii: DA10474180
- Open Library: OL497034A, OL5050300A, OL5945260A
- PLWABN: 9810566406305606
- NUKAT: n96210093
- J9U: 987007262096805171
- PTBNP: 33900
- CANTIC: a11325951
- NSK: 000498517
- BLBNB: 000184116
- LIH: LNB:COyC;=Bk
- RISM: people/30095288