Daniel (herb szlachecki)

Daniel – polski herb szlachecki nadany w Królestwie Kongresowym.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym ze skrajem złotym, daniel na murawie, w prawo zwrócony z gałązką oliwną w zębach.

W szczycie hełmu trzy pióra strusie: środkowe niebieskie, a na nim gwiazda sześciopromienna srebrna.

Labry: błękitne, podbite złotem.

Nadany 25 marca 1845 Franciszkowi Danielewskiemu, byłemu szefowi urzędu pocztowego w Warszawie^[1].

Danielewski

Nikołaj Iwanowicz Pawliszczew: Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego. T. 2. 1853, s. 209.

Herb Daniel z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna