Daniel Friderici
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Daniel Friderici (ur. 1584 w Klein-Eichstedt koło Kwerfurtu[1], zm. 23 września 1638 w Rostocku[2][3]) – niemiecki kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W młodości wiele podróżował, pobierając nauki w licznych miastach niemieckich. Uczył się m.in. u Friedricha Wiessensee w Magdeburgu i u Valentina Haussmanna w Gerbstedt[2][3]. W 1612 roku podjął studia na uniwersytecie w Rostocku[2][3]. W latach 1614–1618 pełnił funkcję kantora i kierownika chóru na dworze Antoniego Günthera hrabiego Oldenburga[2][3], bądź, wg innych źródeł pełnił w Oldenburgu rolę kierownika chóru i kantora w tamtejszej szkole[1]. W 1618 roku rada miasta Rostock powierzyła mu stanowisko kantora w kościele Mariackim[2][3]. Równocześnie studiował na uniwersytecie w Rostocku i uczył w szkole miejskiej[1]. W 1619 roku odpowiadał za oprawę muzyczną uroczystości z okazji 200-lecia uniwersytetu w Rostocku. W tym samym roku otrzymał tytuł magistra teologii tej uczelni[2][3]. W roku 1623 został „kapelmistrzem wszystkich kościołów Rostocka” (Kapellmeister aller Rostocker Kirchen)[1]. Zmarł w trakcie zarazy[2][3].
Tworzył zarówno muzykę religijną, jak i świecką[2][3]. W kompozycjach religijnych dbał o zgodność treści tekstu z muzyką, przywiązując wagę do głębi wyrazu muzycznego[2]. W utworach świeckich wykorzystywał możliwości oddziaływania muzyki na emocje, korzystając z form tanecznych i biesiadnych[2]. Jego kompozycje wokalne pozostawały pod wpływem Orlanda di Lasso[1]. Opublikował traktat teoretyczny Musica figuralis oder newe Unterweisung des Singe Kunst [1] (Rostock 1618)[1][2][3]. Polemizował w nim z traktowaniem muzyki jako wiedzy naukowej, dając przewagę emocjonalnej funkcji muzyki nad przestrzeganiem sztywnych reguł kompozytorskich i przywiązując dużą uwagę do praktyki wykonawczej[2].
Był także autorem komedii Tobias[2] (Rostock 1637)[1].
Dzieła[1][edytuj | edytuj kod]
- Sertum Musicale primum oder Erstes Musicalisches Kräntzlein, Greifswald 1614
- Servia musicalis prima, Lubeka 1614
- Servia musicalis altera, Lubeka 1617
- Sertum musicale alterum oder Anderes Musicalisches Kräntzlein, Greifswald 1619
- Bicinia sacra, Rostock 1623
- Honores musicales oder newe gantz lustige Ehrenliedlein, 1624
- Cantiones sacrae, Rostock 1625
- Deliciae iuveniles, Rostock 1630
- Amuletum musicum contra melancholiam, Rostock 1627
- Amores musicales oder newe gantz lustige und anmutige weltliche Liedlein Rostock 1624 i 1633
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Hans Heinrich Eggebrecht: Friderici, Daniel. W: Neue Deutsche Biographie. T. 5. Berlin: Duncker & Humblot, 1961, s. 437-438. ISBN 3-428-00186-9.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 162. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1186. ISBN 0-02-865527-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Daniel Friderici – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project