Darguż

Herb Darguż

Herb Darguż II

Darguż (Dargusz, Dargosz, Dargupsch, Dargus, Dargusch, Darguschen) – kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu

Herb występował przynajmniej w trzech wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:

Darguż (Dargusz, Dargosz, Dargus, Dargusch, Darguschen): W polu błękitnym lwia głowa złota z wywieszonym językiem. Klejnot: nad hełmem w koronie gwiazda złota. Labry: błękitne, podbite złotem.

Darguż odmienny (Dargusz odmienny, Dargusch, Darguschen): Głowa na wprost, bez języka, brak korony na hełmie.

Darguż II (Dargupsch, Dargus, Dargusch, Darguschen, Dargusz): Na tarczy dzielonej w skos lewy, w polu górnym, czerwonym, pół lwa wspiętego, złotego, pole dolne szachowane, błękitno-srebrne. Klejnot: nad hełmem bez korony trzy gwiazdy złote w półokrąg, nad każdą po lilii naturalnej, na łodyżce ulistnionej. Labry z prawej błękitne, podbite srebrem, z lewej czerwone, podbite złotem.

Wariant ten miał występować też z podziałem pola w pas (Nowy Siebmacher), albo pole drugie szachowane w skos (Lubinus).

Najwcześniejsze wzmianki

Wariant podstawowy przytaczany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich) i Nowego Siebmachera. Wariant odmienny znany z mapy Pomorza Lubinusa z 1618, przytacza ją także Bagmihl (Pommersches Wappenbuch). Wariant II przytaczany przez Lubinusa, Ostrowskiego, Siebmachera, oraz Żernickiego (Die polnischen Stamwappen, Der polnische Adel).

Rodzina Dargusz

Mało znana drobnoszlachecka rodzina ziemi lęborskiej. Nazwisko ma pochodzić od imienia typu Dargomił, Dargomir, Dargosław, które uległo skróceniu. Wzmianki o rodzinie o podobnych nazwiskach pochodzą z 1575 (jeden Dargusze i dwóch Darguntze, nie ma pewności czy z jednej rodziny). Darguszowie posiadali działy w Lublewku w XVII wieku (1608, 1618). Ponadto posiadali działy we wsiach: Perlino i Lublewo. Według wzmianki z 1658 mieli być już wtedy szlachtą wygasłą, ale Ledebur twierdzi, że odnotowano ich jeszcze w 1670. Przemysław Pragert przypuszcza, że mogły istnieć dwie linie tej rodziny, np. linia z Lublewka i linia z Perlina, albo wręcz dwie różne rodziny Darguszów i Dargończów, które używały herbu Darguż i Darguż II. Pragert przypuszcza ponadto, na podstawie przewijającego się motywu lwa w herbach Darguszów, Dorzynów, Paszkowskich, Bychowskich, Tarmów i Damerkow – Dąbrowskich, że rodziny te mogą wywodzić się ze wspólnego pnia.

Herbowni

Dargusz (Dargosz, Dargups, Dargupsch, Dargus, Dargus, Dargusch, Darguschen, Darguż, być może Dargatz i Darguntz).

Wariant II jest opisywany przez Ostrowskiego jako odmiana poprzedniego, różni się jednak znacznie wyglądem. Przemysław Pragert spekuluje, że być może używany był w linii rodziny z innej miejscowości albo wręcz osobny ród o podobnym nazwisku (Dargończ).

Bibliografia

• Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 51-52, 227-228. ISBN 978-83-924425-9-2.

Linki zewnętrzne

• Herb Darguż z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
• Herb Darguż II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla