Bychowski (herb szlachecki)

Bychowski

Herb Bychowski i jego odmiany

Bychowski I a

Bychowski II

Bychowski (Bichow, Bichowski, Bychow, Zadora odmienny) − polski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta używany przez rodzinę kaszubską, odmiana herbu Zadora.

Opis herbu

Herb występował w co najmniej trzech wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:

Bychowski I: W polu srebrnym głowa lwa czerwona z wywieszonym językiem. Klejnot: nad hełmem bez korony trzy pióra czaple srebrne, jedno w prawo, dwa w lewo, pomiędzy nimi gwiazda złota. Labry czerwone, podbite srebrem.

Bychowski Ia: Godło w lewo, pióra czarne, klejnot w koronie.

Bychowski II: Godło wprost, pióra w lewo pochylone, na nich gwiazda.

Najwcześniejsze wzmianki

Najwcześniej pojawia się na mapie Pomorza Lubinusa z 1618 (wariant II), znana jest też pieczęć von Bichowskiego z XVIII wieku (wariant Ia). Wzmiankowany także przez Ostrowskiego i Nowego Siebmachera, słownie opisany przez Uruskiego (wariant I).

Rodzina Bychowskich

Drobnoszlachecka rodzina z Bychowa w ziemi lęborskiej. Już w 1377 wzmiankowany jest Reczke von Bychow. W XVIII wieku Bychowscy opuścili swoje gniazdo, mieli jednak części wsi w ziemiach słupskiej, mirachowskiej: Lubiatów, Słuszewo, Łówcz Średni, Nawcz, Bochowo, Izbica, Bąkowo, Strzebielino, Pobłocie, Kętrzyn. Według niemieckich herbarzy rodzina wygasła. Przemysław Pragert pisze, że zarówno rodzina jak i herb są rdzennie kaszubskie, z Zadorą utożsamione przez podobieństwo godeł.

Herbowni

Bychowski (Bichau, Bichow, Bichowski, Büchau, Büchow, Bychaw, Bychow). Błędnie Bieken, Byck, Vick.

Pragert spekuluje także, że herbu tego powinna używać gałąź rodziny Ciemińskich z przydomkiem Byk, która miała rzekomo wywodzić się od Bychowskich.

Bibliografia

• PrzemysławP. Pragert PrzemysławP., Herbarz rodzin kaszubskich, t. 1, BiT, 2001, s. 65,66, 148-149, ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7 .

Linki zewnętrzne

• Herb Herb z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla