David Monrad Johansen

David Monrad Johansen
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1888 ; Vefsn
Pochodzenie	norweskie
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1974 ; Sandvika
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

David Monrad Johansen (ur. 8 listopada 1888 w Vefsn, zm. 20 lutego 1974 w Sandvika^[1]^[2]^[3]) – norweski kompozytor.

Życiorys

W latach 1904–1915 studiował w konserwatorium w Oslo, gdzie jego nauczycielami byli Per Winge i Christian Johnson (fortepian), Catharinus Elling i Iver Holter (teoria) oraz Karl Nissen (fortepian)^[1]^[2]^[3]. Od 1915 do 1916 roku uczył się w Berlinie u Engelberta Humperdincka i Roberta Kahna^[1]^[2]^[3]. Po powrocie do kraju pisał krytyki muzyczne do „Norske Intelligens sedler” (1916–1918) i „Aftenposten” (1925–1945), wydawał też pismo „Norsk Musikerblad” (1917–1918)^[1]. W 1925 roku otrzymał państwowe stypendium twórcze^[3]. W późniejszych latach odbył uzupełniające studia muzyczne w Paryżu (1927) i Lipsku (1933 i 1935)^[2].

Twórczość

Był przedstawicielem szkoły narodowej w muzyce norweskiej, w swojej twórczości czerpał liczne nawiązania z rodzimej historii, literatury, legend i przyrody^[1]. Posługiwał się tradycyjnymi formami z elementami impresjonizmu, harmonika w jego dziełach pełni rolę funkcyjno-kolorystyczną^[1].

Opublikował monografię poświęconą Edvardowi Griegowi (Oslo 1934, 3. wyd. 1956; tłum. ang. 1938)^[1]^[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Suita (1916)
Symfonisk fantasi (1936)
poemat symfoniczny Pan (1939)
Symfoniske variasjoner (1946)
Koncert fortepaniowy (1955)
Epigrammer over norske motiver (1963)

Utwory kameralne

Sonata skrzypcowa (1912)
Suita na wiolonczelę i fortepian (1943)
Kwintet fortepianowy (1947)
Kwintet na flet i kwartet smyczkowy (1967)
Kwartet smyczkowy (1969)

Utwory fortepianowe

Nordlandsbilleder (1918)
Fra Gudbrandsdalen (1922)
2 portraetter fra middelalderen (1922)
Prillar-Guri (1924)
Nordlandske danser (1958)

Utwory wokalno-instrumentalne

oratorium Voluspa (1926)
Sigvat Skald na baryton i orkiestrę (1928)
Ignis ardens na głos solowy, chór i orkiestrę (1931)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 470. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1744. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 422. ISBN 0-674-37299-9.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 470. ISBN 83-224-0453-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1744. ISBN 978-0-02-865528-4.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 422. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]