De Mono

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
De Mono
Ilustracja
Grupa w składzie z Andrzejem Krzywym w 2011 roku
Rok założenia 1984
Pochodzenie  Polska
Gatunek pop rock
Aktywność 1984–1991, od 1992
Wydawnictwo muzyczne Zic Zac, Arston, BMG Poland
Powiązania Magma, T.Love, Daab
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

De Mono – polski zespół pop-rockowy. Powstał w 1984 i był popularny pod koniec lat 80. oraz w pierwszej połowie 90. XX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół założony został przez gitarzystę Marka Kościkiewicza, basistę Piotra Kubiaczyka i perkusistę Dariusza Krupicza pod nazwą „Mono”. Trzy lata później skrystalizował się skład – do zespołu, przemianowanego na „De Mono” dołączyli gitarzysta Jacek Perkowski, saksofonista Robert Chojnacki i wokalista Andrzej Krzywy. W 1989 ukazał się debiutancki album zespołu Kochać inaczej, który zdobył szereg nagród i wyróżnień; tytułowa piosenka była notowana na Liście przebojów Programu Trzeciego przez ponad rok i stała się polskim evergreenem. Kolejny album Oh Yeah! wydany w 1990 przyniósł przeboje Moje miasto nocą i Zostańmy sami i umocnił zespół w czołówce polskiej sceny rockowej. W tym czasie zespół często koncertował, także za granicą (trasa w Stanach Zjednoczonych).

W 1991 zespół przeżył kryzys, który doprowadził do zawieszenia działalności, ale już rok później powrócił (bez Perkowskiego, który związał się z T.Love), nagrywając swoją najpopularniejszą płytę Stop (z przebojami: Znów jesteś ze mną, Statki na niebie i Ostatni pocałunek). Dwa lata później ukazał się Abrasax, z którego pochodziły m.in. Kamień i aksamit oraz Zaklęci w tańcu. W połowie lat 90. muzycy poświęcili się solowym projektom. Chojnacki, Kościkiewicz i Krzywy wydali albumy pod swoimi nazwiskami, a Kubiaczyk i Krupicz założyli zespół Magma. Największy sukces komercyjny przypadł w udziale Chojnackiemu, którego trzy albumy sprzedały się w nakładzie półtora miliona egzemplarzy.

W 2001 zespół nagrał na potrzeby programu Big Brother piosenkę Poznaj siebie, stanowiącą podkład muzyczny czołówki programu. W 2003 zespół nagrał dwa covery, które znalazły się na składance RMF FM – Moja i Twoja Muzyka: Nasza jest cała ta noc (ang. tytuł oryg. I'll Be Your Baby Tonight Boba Dylana) oraz Bo dziś już nie ma nas (ang. tytuł oryg. Sacrifice Eltona Johna).

Dawny skład zespołu (2007)

Od 2005 zespół gra w zmienionym składzie. Do grupy dołączyli: Zdzisław Zioło, Tomasz Banaś oraz Paweł Dampc. Rok później odszedł Chojnacki, aby kontynuować karierę solową. Jego miejsce zajął Paweł Pełczyński. W marcu 2006 ukazał się album Siedem dni, promowany przez single Siedem dni oraz Patrzę w Ciebie. Był to także pierwszy wydany w Polsce album w formacie pamięci USB[1].

W 2007 odszedł Dariusz Krupicz, a jego miejsce zajął muzyk związany z zespołem Mafia Marcin Korbacz.

W 2008 Kościkiewicz utworzył zespół o takiej samej nazwie, w skład którego wchodzą członkowie oryginalnego składu grupy: Chojnacki, Kościkiewicz, Krupicz oraz nowi muzycy: Wojciech Wójcicki, Rafał Brzozowski i Michał Grymuza. Później Brzozowskiego zastąpił Michał Karpacki, a następnie nowym wokalistą został Tomasz Korpanty.

De Mono otrzymało nagrodę Drewniany Yach za wideoklip Asfaltowe łąki na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film w 2008[2].

8 września 2010 ukazał się dziewiąty studyjny album zespołu – No Stress[3]. Pierwszym singlem był utwór Póki na to czas, a drugim utwór „Życie to sen”[3]. 14 lipca 2013 roku zespół wystąpił podczas koncertu Lata ZET i Dwójki w Słubicach, gdzie wykonał utwory „Póki na to czas” oraz „Statki na niebie”[4].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Od 2008 pomiędzy Krzywym i Kościkiewiczem toczył się sądowy spór o nazwę „De Mono” i prawa do wykonywania piosenek skomponowanych przez Kościkiewicza[5]. W 2018 pozew Krzywego przeciwko Kościkiewiczowi został oddalony. W efekcie obaj mogli występować pod nazwą De Mono[6]. W 2020 sąd apelacyjny zakazał Markowi Kościkiewiczowi i dwóm innym pozwanym członkom zespołu – Wojciechowi Wójcickiemu i Michałowi Karpackiemu – używania nazwy „De Mono” „w prowadzonej przez nich działalności artystycznej w formie i kontekście innym niż historyczny”. Rozstrzygnięcie sądu apelacyjnego nie zamknęło sprawy, bowiem prawnik reprezentujący Marka Kościkiewicza zapowiedział złożenie skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego”[7].

Obecnie nazwy De Mono używają równolegle dwa składy prowadzone przez byłych członków zespołu. Pierwszy z wokalistą Andrzejem Krzywym i basistą Piotrem Kubiaczykiem, oraz drugi – na czele którego stoi założyciel, gitarzysta i kompozytor Marek Kościkiewicz, oraz perkusista Dariusz Krupicz[8].

Zespół Andrzeja Krzywego[9]:

Zespół Marka Kościkiewicza[10]:

byli członkowie:

  • Michał Karpacki - śpiew
  • Rafał Brzozowski - śpiew

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
POL
Kochać inaczej
  • Data: 1989
  • Wydawca: Arston
 –
Oh Yeah!
  • Data: 1990
  • Wydawca: Arston, Zic Zac
 –
Stop
  • Data: 1992
  • Wydawca: Arston, Zic Zac
 –
Abrasax
  • Data: 1994
  • Wydawca: Zic Zac
 –
  • POL: platynowa płyta[11]
Paparazzi
  • Data: 1997
  • Wydawca: BMG
 –
Play
  • Data: 1999
  • Wydawca: Zic Zac
 –
De Luxe
  • Data: 19 listopada 2001[12]
  • Wydawca: BMG
 42[13]
Siedem dni
  • Data: 20 marca 2006[14]
  • Wydawca: Sony BMG
 31[15]
No Stress
  • Data: 8 września 2010[16]
  • Wydawca: Sony Music
 –
  • POL: złota płyta[17]
Spiekota
  • Data: 21 maja 2012[18]
  • Wydawca: Polskie Radio
 –
Symfonicznie
  • Data: 10 lutego 2014
  • Wydawca: Polskie Radio
 20[19]
Reset
  • Data: 15 listopada 2019
  • Wydawca: Demonolit/J&J Musicart Ltd

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
POL
Stereo hity
  • Data: 1995
  • Wydawca: Zic Zac
 –
De Best
  • Data: 24 maja 2004[21]
  • Wydawca: BMG
 –
Gwiazdy polskiej muzyki lat 80.
  • Data: 18 grudnia 2007
  • Wydawca: TMM Polska
 –
Radio Zet Gold. De Mono Przeboje na wagę złota
  • Data: 18 marca 2014
  • Wydawca: Sony Music
 5[22]
„–” album nie był notowany.

Single[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Pozycja na liście
LP3
[23]
Kamień i aksamit[24] 1994 8
Druga w nocy[25] 1996 21
Paparazzi[26] 1997 40
Kiedy byłaś blisko mnie...[27] 1998 –
Tajna miłość[28] 50
Może to o nas[29] –
Wszystko na sprzedaż[30] 1999 24
Kim naprawdę jesteś[31] 47
Znowu zwykły dzień[32] 41
Żyj tylko chwilą[33] 2000 39
A-41[34] –
Anna mieszka tutaj[35] 46
Nie może być[36] 2001 –
Tamtego lata[37] –
Poznaj siebie[38] –
Bez przebaczenia[39] 2002 –
Nasza jest cała ta noc[40] 2003 –
Najlepsze pozostanie[41] 2004 –
Patrzę w ciebie[42] 2006 13
Siedem dni[43] 36
Nocne ćmy[44] –
Asfaltowe łąki[45] 2008 –
„–” singel nie był notowany.

Notowane utwory[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Pozycja na liście
POL
[46] 		LP3
[23]
P jak pieniądze 1988 – 38
Do ciebie mówię – 33
Psychokiller – 25
Kochać inaczej 1989 – 1
Otoczony – 8
Za chwilę coś się stanie – 15
Dziś taki dzień – 5
Sweet Jail 1990 – 25
Tak blisko ciebie – 5
Zostańmy sami – 2
Oh Yeah! 1991 – 29
Światła i kamery 1992 – 12
Statki na niebie 1993 – 5
Ostatni pocałunek – 1
Znów jesteś ze mną – 4
Płomień – 28
Do końca świata (& Anita Lipnicka) 1994 – 12
Póki na to czas 2010 3 –
Prosto w serce 2019 23 –
Gra się do końca – 18
Tanna 2020 – –
„–” utwór nie był notowany.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1994 Najlepszy album muzyki tanecznej Abrasax Fryderyki 1994 Laur [47]
Najlepsza grupa De Mono Nominacja
1999 Piosenka roku „Wszystko jest na sprzedaż” Fryderyki 1999 Nominacja [48]
Album roku – pop Play Nominacja
2001 De Luxe Fryderyki 2001 Nominacja [49]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ De Mono w pendrive. 2007-10-15. [dostęp 2009-06-10].
  2. ↑ Laureaci 17. Festiwalu Polskich Wideoklipów!. [dostęp 2009-06-10].
  3. ↑ a b De Mono we wrześniu (pol.). cgm.pl. [dostęp 2012-06-09].
  4. ↑ Lato ZET i Dwójki 2013 – Słubice cz. 1 (pol.). tvp.pl. [dostęp 2013-12-28].
  5. ↑ „Czyje jest De Mono?”, onet.pl, 31 marca 2012.
  6. ↑ Kamil Siałkowski, Wojna domowa w De Mono. Sąd: „Każdy z członków ma prawo do nazwy zespołu”, warszawa.wyborcza.pl, 30 lipca 2018 [dostęp 2018-07-31].
  7. ↑ Kamil Siałkowski, Prawomocny wyrok w sprawie De Mono. Sąd zabiera twórcy zespołu prawa do nazwy, warszawa.wyborcza.pl, 23 października 2020 [dostęp 2020-10-23].
  8. ↑ INTERIA.PL, De Mono z nowym wokalistą [dostęp 2017-06-16] (pol.).
  9. ↑ Skład zespołu De Mono. demono.pl. [dostęp 2012-06-25].
  10. ↑ Skład zespołu DEMONO. DeMono.com.pl. [dostęp 2012-06-25].
  11. ↑ a b Platynowe płyty CD przyznane w 1997 roku, ZPAV [dostęp 2020-10-27].
  12. ↑ De Mono – „Deluxe” (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-10-26].
  13. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 17.12.2001 – 06.01.2002 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2012-10-11].
  14. ↑ De Mono – „Siedem dni” (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-10-26].
  15. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 03.04.2006 – 09.04.2006 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2011-10-26].
  16. ↑ De Mono – „No Stress” (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-10-26].
  17. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2012 roku, ZPAV [dostęp 2020-10-27].
  18. ↑ De Mono: „Spiekota”. Wielka premiera nowej płyty! (pol.). demono.pl. [dostęp 2012-05-25].
  19. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24.02.2014 – 02.03.2014 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2014-05-02].
  20. ↑ Złote płyty CD przyznane w 1997 roku, ZPAV [dostęp 2020-10-27].
  21. ↑ De Mono – „De Best” (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-10-26].
  22. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 11.08.2014 – 17.08.2014 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2014-05-02].
  23. ↑ a b De Mono – Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego (pol.). lp3.pl. [dostęp 2011-10-26].
    De Mono & Anita Lipnicka – Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego (pol.). lp3.pl. [dostęp 2011-10-26].
  24. ↑ De Mono – Kamień i aksamit (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  25. ↑ De Mono – Druga w nocy (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  26. ↑ De Mono – Paparazzi (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  27. ↑ De Mono – Kiedy Byłaś Blisko Mnie... (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  28. ↑ De Mono – Tajna miłość (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  29. ↑ De Mono – Może to o nas (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  30. ↑ De Mono – Wszystko Na Sprzedaż (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  31. ↑ De Mono – Kim Naprawdę Jesteś (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  32. ↑ De Mono – Znowu zwykły dzień (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  33. ↑ De Mono – Żyj tylko chwilą (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  34. ↑ De Mono – A-41 (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  35. ↑ De Mono – Anna Mieszka Tutaj (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  36. ↑ De Mono – Nie może być (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  37. ↑ De Mono – Tamtego lata (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  38. ↑ De Mono – Poznaj siebie (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  39. ↑ De Mono – Bez Przebaczenia (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  40. ↑ De Mono – Nasza Jest Cała Ta Noc (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2014-05-02].
  41. ↑ De Mono – Najlepsze pozostanie (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  42. ↑ De Mono – Patrzę w ciebie (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  43. ↑ De Mono – Siedem dni (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  44. ↑ De Mono – Nocne ćmy (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  45. ↑ De Mono – Asfaltowe łąki (pol.). www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-05-02].
  46. ↑ De Mono – Póki na to czas (AirPlay Top: 18.09. – 24.09.2010) (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2013-08-28].
    De Mono – Prosto w serce (AirPlay Top: 19.10. – 25.10.2019) (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2019-10-28].
  47. ↑ Fryderyki 1994: nominowani i laureaci (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2015-03-09].
  48. ↑ Fryderyki 1999: nominowani i laureaci (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2015-03-09].
  49. ↑ Fryderyki 2001: nominowani i laureaci (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2015-03-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Mono&oldid=61390762”