Dekanat Dynów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dekanat Dynów
Państwo

 Polska

Data powołania

• 1594
• 1874 – ponownie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dziekan

ks. prał. Norbert Podhorecki

Dane statystyczne
Liczba parafii

12

Liczba klasztorów

2 (żeńskie)

Dekanat Dynówdekanat archidiecezji przemyskiej, w archiprezbiteracie przemyskim[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1594 roku bp Wawrzyniec Goślicki utworzył dekanat dynowski, w którego skład weszły parafie: Dynów, Bachórzec, Błażowa, Borek Stary, Chmielnik, Dubiecko, Dylągowa, Futoma, Harta, Hyżne, Izdebki, Jawornik Polski, Łubno, Nozdrzec, Wesoła.

W 1784 roku na mocy reform józefińskich, władze zaboru austriackiego zlikwidowały dekanat dynowski, a parafie weszły w skład dekanatów:

  • brzozowskiego – Dynów, Bachórzec, Dylągowa, Izdebki, Harta, Łubno, Nozdrzec, Wesoła.
  • rzeszowskiego – Borek Stary, Chmielnik.
  • krośnieńskiego (eksterytorialnie) – Błażowa, Futoma.
  • kańczuckiego (od 1787 przeworskiego) – Jawornik Polski.

W 1874 roku bp Maciej Hirschler utworzył dekanat dynowski, w którego skład weszły parafie z wydzielonego terytorium dekanatów:

  • brzozowskiego – Dynów, Bachórzec, Dubiecko, Dylągowa, Harta, Łubno, Nozdrzec, Wesoła, Bachórz Filia.
  • strzyżowskiego – Błażowa, Futoma.
  • przeworskiego – Jawornik Polski.

Pierwszym dziekanem został ks. Wojciech Stępek proboszcz w Domaradzu[2]. Kolejnymi dziekanami byli m.in.: ks. Wojciech Stachyrak, ks. Józef Ożóg, ks. prał. Stanisław Janusz (do 2021).

Parafie[edytuj | edytuj kod]

Zgromadzenia zakonne[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]


Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]