Deprywacja snu

Deprywacja snu – czyli jego niedobór^[1], którego konsekwencjami są zaburzenia funkcji poznawczych^[2], rozdrażnienie i ogólny spadek sił witalnych. Zbyt mała ilość snu może być także przyczyną nadwagi^[3], nadmiernego pobudzenia lub cukrzycy, a nawet prowadzić do śmierci w ekstremalnych przypadkach. Do innych potencjalnych skutków należy zaliczyć depresję, niską samoocenę społeczną oraz choroby nowotworowe^[4]^[5].

Grupa naukowców z Uniwersytetu w Warwick oraz University College of London dowiodła, dając na to wiele argumentów, iż brak snu może więcej niż dwukrotnie zwiększyć ryzyko śmierci na skutek chorób serca^[6]. Dodatkowo dowiedziono, że już po 18 godzinach deprywacji snu organizm człowieka zachowuje się podobnie, jak w stanie upojenia alkoholowego.

Czasem powtarzana 2–3 razy w tygodniu deprywacja snu jest zalecana pacjentom z ciężką depresją, jej efekty antydepresyjne nie są długotrwałe, ale można wdrożyć odpowiedni harmonogram^[7].

Udokumentowany rekord deprywacji snu należy do Randy’ego Gardnera, siedemnastolatka z Kalifornii, który bez stosowania jakichkolwiek stymulantów nie spał (intencjonalnie pozostał bez snu) przez 264 godziny – 11 dób (rok 1964)^[8].

Zobacz też

bezsenność

Przypisy

↑ Arthur Reber: Słownik psychologii, pod redakcją naukową prof. dr hab. Idy Kurcz i prof. dr hab. Krystyny Skarżyńskiej. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Scholar Sp. z o.o., 2002. ISBN 83-7383-007-3.
↑ Paula Alhola, Päivi Polo-Kantola: Sleep deprivation: Impact on cognitive performance. 2007-10. [dostęp 2011-10-03].
↑ Shahrad Taheri, Ling Lin, Diane Austin, Terry Young, Emmanuel Mignot: Short Sleep Duration Is Associated with Reduced Leptin, Elevated Ghrelin, and Increased Body Mass Index. 2004-12. [dostęp 2011-10-03].
↑ Eric Suni, Abhinav Singh: Cancer and Sleep. sleepfoundation.org, 23 lutego 2023. [dostęp 2023-09-11]. (ang.).
↑ Why Sleep Matters: Consequences of Sleep Deficiency. Harvard Medical School, 1 października 2021. [dostęp 2023-09-11]. (ang.).
↑ Sleep deprivation: Late nights can lead to higher risk of strokes and heart attacks, study finds [online], sciencedaily.com, 8 lutego 2011 [dostęp 2023-09-11] (ang.).
↑ James W. Kalat, 2006, Biologiczne podstawy psychologii, PWN, s. 471.
↑ Coren, Stanley (1 March 2000). „Sleep Deprivation, Psychosis and Mental Efficiency”. Psychiatric Times. 15 (3). Retrieved 2013-11-28.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[slownik-1] Arthur Reber: Słownik psychologii, pod redakcją naukową prof. dr hab. Idy Kurcz i prof. dr hab. Krystyny Skarżyńskiej. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Scholar Sp. z o.o., 2002. ISBN 83-7383-007-3.

[Paula_Alhola_Päivi_Polo_Kantola-2] Paula Alhola, Päivi Polo-Kantola: Sleep deprivation: Impact on cognitive performance. 2007-10. [dostęp 2011-10-03].

[Shahrad_Taheri_Ling_Lin_Diane-3] Shahrad Taheri, Ling Lin, Diane Austin, Terry Young, Emmanuel Mignot: Short Sleep Duration Is Associated with Reduced Leptin, Elevated Ghrelin, and Increased Body Mass Index. 2004-12. [dostęp 2011-10-03].

[rak-4] Eric Suni, Abhinav Singh: Cancer and Sleep. sleepfoundation.org, 23 lutego 2023. [dostęp 2023-09-11]. (ang.).

[harvard-5] Why Sleep Matters: Consequences of Sleep Deficiency. Harvard Medical School, 1 października 2021. [dostęp 2023-09-11]. (ang.).

[warwick-6] Sleep deprivation: Late nights can lead to higher risk of strokes and heart attacks, study finds [online], sciencedaily.com, 8 lutego 2011 [dostęp 2023-09-11] (ang.).

[James_W_Kalat_2006_Biologiczne-7] James W. Kalat, 2006, Biologiczne podstawy psychologii, PWN, s. 471.

[psychiatrictimes--8] Coren, Stanley (1 March 2000). „Sleep Deprivation, Psychosis and Mental Efficiency”. Psychiatric Times. 15 (3). Retrieved 2013-11-28.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]