Diecezja Canterbury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diecezja Canterbury
Diocese of Canterbury
Ilustracja
Katedra diecezjalna
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Canterbury

Data powołania

597

Wyznanie

anglikanizm

Kościół

Kościół Anglii

metropolia

Canterbury

katedra

Katedra w Canterbury

Biskup diecezjalny

Justin Welby

Biskup pomocniczy

Trevor Willmott
Norman Banks
Jonathan Goodall

Dane statystyczne (2011)
Liczba dekanatów

16

Liczba parafii

261

Położenie na mapie Anglii
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Ziemia51°16′47″N 1°05′00″E/51,279722 1,083333
Strona internetowa

Diecezja Canterbury (ang. Diocese of Canterbury) – diecezja metropolitalna Kościoła Anglii w południowo-wschodniej Anglii. Powstała w 597 roku w ramach Kościoła rzymskokatolickiego, zaś w okresie reformacji stała się diecezją anglikańską. Obecnie obejmuje wschodnią część hrabstwa Kent.

Ze względu na szczególną rolę arcybiskupa Canterbury, duchowej głowy całego Kościoła Anglii i Wspólnoty anglikańskiej, który znaczną część czasu spędza w Londynie lub za granicą, jego biskup pomocniczy w diecezji (tytułowany biskupem Dover) posiada szczególnie szerokie prerogatywy, bliskie katolickiemu administratorowi diecezjalnemu. Dwaj pozostali biskupi pomocniczy, tytułowani biskupami Ebbsfleet i Richborough, pracują na stałe poza diecezją, wspierając arcybiskupa Canterbury w wizytacjach kanonicznych w całej jego metropolii. Diecezja dzieli się na trzy archidiakonaty, szesnaście dekanatów i 261 parafii.

Biskupi[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]