Dietrich Stauffer
Dietrich Stauffer (ur. 6 lutego 1943 w Bonn, zm. 6 sierpnia 2019) – niemiecki fizyk, profesor fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Kolonii[1]. Znany między innymi z badań nad teorią perkolacji[2][3], automatami komórkowymi i ogólnie fizyką obliczeniową oraz jej interdyscyplinarnymi zastosowaniami[4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Bonn w 1943 r. w rodzinie profesora teologii Ethelberta Stauffera. Doktorat uzyskał w 1970 r., a habilitację w 1975 r. na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. W tym czasie współpracował z Kurtem Binderem na Uniwersytecie w Saarbrücken. Od 1977 r. był profesorem fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Kolonii. Jego głównym obszarem badań była fizyka statystyczna. W latach 1987–1990 kierował grupą zajmującą się fizyką wielu ciał w Centrum Badawczym „Höchstleistungsrechenzentrum” w Jülich.
Za pracę naukową, w szczególności nad teorią perkolacji, a także nad automatami komórkowymi, Dietrich Stauffer otrzymał szereg nagród, między innymi: Nagrodę Humboldta w 1985 r. oraz Nagrodę Gentnera-Kastlera w 1999 r. Wśród jego osiągnięć akademickich warto również wymienić wpływ na rozwój fizyki obliczeniowej,
Przez lata zajmował się przenoszeniem metod fizycznych na problemy ekonomii i nauk społecznych, tzw. ekonofizyką i socjofizyką. Za zasługi na tym polu uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Liège w 2006 r. W roku 2008 Dietrich Stauffer uzyskał tytuł Wybitnego Recenzenta[5] Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego.
Dietrich Stauffer opublikował kilka książek[1] i ponad 600[1] artykułów naukowych. Jako redaktor i recenzent Physica A i International Journal of Modern Physics C wspierał zastosowania symulacji w różnych dziedzinach wiedzy. Znany był ze swoich niekonwencjonalnych, interdyscyplinarnych zastosowań fizyki statystycznej, międzynarodowego współautorstwa wielu swoich artykułów, a także z wielkoduszności wobec studentów i doktorantów, z którymi spędzał wiele godzin na dyskusjach i jednocześnie zachęcał ich do samodzielnego opublikowania artykułów, które były wynikiem tych dyskusji[6].
Dietrich Stauffer był wieloletnim współpracownikiem i mentorem grup i pracowników naukowych w wielu krajach, w tym w Polsce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Prof. D. Stauffer [online], www.thp.uni-koeln.de [dostęp 2020-08-15].
- ↑ Dietrich Stauffer: Introduction to Percolation Theory. London: Taylor & Francis, 1985.
- ↑ Dietrich Stauffer, Amnon Aharony: Introduction to Percolation Theory. London: Taylor & Francis, 1992. DOI: 10.1201/9781315274386. ISBN 0-7484-0253-5.
- ↑ Debashish Chowdhury i inni red., Interdisciplinary applications of statistical physics - in memory of Professor Dietrich Stauffer, „Physica A”.
- ↑ Physical Review Journals - Outstanding Referees [online], journals.aps.org [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ Debashish Chowdhury: Dietrich Stauffer: Unconventional in Science and Life, Physica Scripta, Vol. T106, 7–8, 2003.