Fizyk
Fizyk – osoba zajmująca się badaniem materii oraz zjawisk zachodzących w naturze[1].
Fizyk zajmuje się badaniem i wyjaśnianiem zjawisk oraz procesów zachodzących we Wszechświecie[2]. Prowadzi badania naukowe, których celem jest poznanie podstawowych praw fizyki i stosowanie wyników tych badań w praktyce, na przykład w konstrukcji urządzeń. Fizyk odkrywa związki i zależności między zdarzeniami i zjawiskami fizycznymi oraz opisuje je za pomocą aparatu matematycznego[3][4]. Jako nauczyciel fizyk prowadzi zajęcia z uczniami lub studentami, przekazując im wiedzę z zakresu praw fizyki[1].
Spis treści
Specjalizacje[edytuj]
Dwie główne specjalizacje fizyków to:
- fizyka teoretyczna – domeną fizyki teoretycznej jest twórcze myślenie i wnioskowanie indukcyjne. Fizyk–teoretyk poszukuje prawidłowości ukrytych w danych doświadczalnych, formułuje na ich podstawie wnioski, hipotezy, uogólnienia, nowe pojęcia i idee, modele i teorie, prawa i zasady.
- fizyka doświadczalna – domeną fizyki doświadczalnej są głownie obserwacje i eksperymenty. Przed przystąpieniem do eksperymentów, fizyk-doświadczalny musi skonstruować i zbudować stanowisko pomiarowe. Wyniki doświadczeń mogą inspirować formułowanie teorii fizycznych, które są następnie akceptowane lub nie, w oparciu o obserwacje i eksperymenty[4].
W ramach tych specjalizacji fizyk wybiera bardziej szczegółowe, tematyczne specjalności, np. fizyka ciała stałego, fizyka medyczna, kosmologia fizyczna czy fizyka jądrowa[3].
Wykształcenie[edytuj]
Cechą przyszłego fizyka jest wszechstronność horyzontów i wiedzy w naukach ścisłych. Fizycy badają wiele obszarów – od mikroświata po makrokosmos. Wymagana jest również zdolność koncentracji, logicznego rozumowania, wyobraźnia, dobra pamięć i spostrzegawczość. Fizyk powinien odznaczać się samodyscypliną i dokładnością oraz gotowością do ustawicznego poszerzania swojej wiedzy. Kluczowa jest znajomość języków obcych, niezbędna do zapoznawania się z literaturą przedmiotu[3][1].
Do podjęcia pracy w zawodzie fizyka niezbędne jest wykształcenie wyższe w obszarze fizyki. W zależności od specjalności studia z tej dziedziny prowadzą zarówno uniwersytety, jak i politechniki[3]. Docelowym miejscem pracy fizyka są laboratoria i placówki badawcze, przemysł, system oświaty[1].
Nagrody[edytuj]
Najwyższym wyróżnieniem naukowym dla fizyka jest Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki[5], przyznawana corocznie od 1901 przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk, za „najważniejsze odkrycie lub wynalazek w dziedzinie fizyki”[6]. Wśród innych nagród dla fizyków są m.in.: Medal Lorentza[7], Medal Maxa Plancka[8], Nagroda Sakurai[9] i jedna z najbardziej lukratywnych – Nagroda Fizyki Fundamentalnej[10].
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ a b c d Fizyk. eipd.pl. [dostęp 2016-03-22].
- ↑ Fizyk. praca-enter.pl, 2013. [dostęp 2016-03-21].
- ↑ a b c d Fizyk. uczelnie.info.pl. [dostęp 2016-03-21].
- ↑ a b Włodzimierz Salejda. Wprowadzenie do kursów fizyki. , s. 2–4, 2010-09-25.
- ↑ B. Richter i S. Ting laureatami nagrody Nobla w r. 1976. „Postępy fizyki”. 28, zeszyt 2 (1977), s. 206, 1977-04. PTF. PWN.
- ↑ The Nobel Prize in Physics (ang.). nobelprize.org. [dostęp 2016-03-25].
- ↑ Lorentz medal (ang.). [dostęp 2016-03-25].
- ↑ Max-Planck-Medaille (niem.). dpg-physik.de, 2015-11-19. [dostęp 2016-03-25].
- ↑ J. J. Sakurai Prize for Theoretical Particle Physics (ang.). aps.org, 2016. [dostęp 2016-03-25].
- ↑ Kenneth Chang: 9 Scientists Receive a New Physics Prize (ang.). nytimes.com, 2012-07-31. [dostęp 2016-03-25].
|
|||||||||||||||||
