Divine Light Mission

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Divine Light Mission, czyli Misja Boskiej Światłości – to ruch religijny o inspiracji orientalnej, którego celem jest dążenie do poznania Boga przez stosowanie technik duchowych.

Przywódcy[edytuj | edytuj kod]

Mistyczna sekta hinduistyczna założona w 1950 w Indiach przez Śri Hansa Maharaja Ji. Po śmierci guru (w 1966) władzę objął jego najmłodszy syn Maharaj Ji. W 1974 matka Maharaja Ji wyznaczyła nowego duchowego przywódcę sekty, którym został Bal Bhagwan Ji (najstarszy syn).

Poglądy[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele sekty opowiadają się przeciwko wojnie atomowej i konsumpcyjnemu stylowi życia. Nacisk kładą natomiast na uduchowienie swoich członków poprzez refleksję i medytację. Nauczyciele sekty twierdzą, że wiedza, którą przekazują drogą medytacji, pozwala ludziom na uzyskanie większego spokoju ducha, opanowania i wewnętrznej równowagi. Nauczanie przebiega w sposób specyficzny:„W trakcie kilkugodzinnej ceremonii polegającej na słuchaniu hinduskiej muzyki i śpiewaniu monotonnych hymnów do boskiej osoby guru, w pewnym momencie nauczyciel znienacka uderza adepta w oczy. Postrzegany wtedy rozbłysk interpretuje się jako inicjację – dostąpienie zaszczytu oglądania boskiej światłości samego Boga. Po tym doświadczeniu następuje medytacja, podczas której powtarza się w duszy boskie imię. Po wyjściu z medytacji kolej na sat – sang, rodzaj nabożeństwa powtarzanego zresztą codziennie, w trakcie którego wierni po kolei powtarzają, że świat jest miejscem mrocznym i nieszczęśliwym, a rozpraszające mroki Światło dać może jedynie Wielki Guru.”[1]

Członkostwo[edytuj | edytuj kod]

Cechą, która wyróżnia tę sektę na tle innych jest to, że nie wymaga ona całkowitego zerwania, ograniczenia kontaktów rodzinnych, towarzyskich, a także rzucenia pracy czy studiów. Członkostwo w Misji Boskiej Światłości nie ogranicza wolności człowieka, nie wymusza życia w zamkniętym, odseparowanym środowisku. Członkiem grupy może zostać każdy, bez względu na wiek, klasę społeczną, czy wykonywany zawód.

Struktura sekty jest zhierarchizowana i dzieli się na:

  • wyznawców zwykłych (premies),
  • wyznawców mianowanych – zwanych mahatmami, czyli oświeconymi.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Część członków Misji tworzy mieszkalne wspólnoty religijne zwane aśramami, które mają najczęściej charakter samowystarczalnych skupisk rolniczych. Mieszkańców obowiązuje ścisły celibat, wegetarianizm, zakaz picia alkoholu, palenia tytoniu i używania narkotyków. Medytacje i kontemplacje stanowią podstawową formę organizacji czasu.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Z czasem Misja Boskiej Światłości rozszerzyła swoją działalność. Od 1970 jej wyznawcy pojawili się w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej, gdzie powstały pierwsze ośrodki Misji Boskiej Światłości. Sekta ta dotarła również do Polski, werbując przede wszystkim ludzi młodych (studentów, licealistów).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Prokop, Uwaga rodzice! – Sekty, Warszawa 1999 r.
  • G. Rowiński, W niewoli sekt, Warszawa 2001 r.
  • J.Vernette, Sekty, Warszawa 1998 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Vernette, Sekty, Warszawa 1998 r., s.105.