Dolina Kanału Bydgoskiego
| |
| Prowincja | |
|---|---|
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Mikroregion(y) |
Dolina Kanału Bydgoskiego |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Dolina Kanału Bydgoskiego (315.351) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący zachodnią część mezoregionu Kotliny Toruńskiej[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Mikroregion zajmuje zachodnią część Kotliny Toruńskiej na odcinku od zachodnich granic Bydgoszczy do Nakła nad Notecią.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Mikroregion obejmuje dno Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, położone na wysokości 50–60 m n.p.m., w którym znajduje się koryto Kanału Bydgoskiego[1]. Północną granicą jednostki jest Zbocze Kruszyńskie oddzielające pradolinę od makroregionu Pojezierze Wielkopolskie, natomiast granicą południową jest zbocze wyższej terasy pradolinnej. Granica wschodnia mikroregionu przebiega na zachodnich rubieżach Bydgoszczy w obrębie osiedli Prądy i Osowa Góra.
Dolina Kanału Bydgoskiego zbudowana jest z osadów wodno-lodowcowych (piaski, żwiry) przewarstwionych namułami. Warstwy te sięgają kilkunastu metrów głębokości i zalegają na zerodowanej glinie morenowej lub na osadach trzeciorzędowych. Lokalnie w osadach piaszczystych oraz na powierzchni występują osady organiczne (torfy niskie) o miąższości do kilkunastu metrów[1]. W Lisim Ogonie prowadzi się eksploatację torfu na cele gospodarcze. W obrębie mikroregionu występuje dział wodny między dorzeczem Odry i Wisły, których łącznikiem jest Kanał Bydgoski o lustrze wody podniesionym przez śluzy.
W dolinie główną formą użytkowania ziemi są łąki. Stosunki wodne są uregulowane przez sieć rowów melioracyjnych, a woda podziemna zalega stosunkowo płytko (0,5–1,0 m). W rejonie Ślesina utworzono system stawów rybnych, z których największy nazywa się Staw Kardynalski[1]; nad jego północnym brzegiem znajduje się wieża widokowa[2]. Na niepielęgnowanych łąkach występuje zjawisko sukcesji, przede wszystkim różnych gatunków wierzb oraz topoli czarnej, topoli osiki i olszy czarnej.
Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]
Mikroregion stanowi fragment korytarza ekologicznego o znaczeniu międzynarodowym (sieć European Ecological Network). Jest ważnym ogniwem w systemie ochrony, ptaków, szczególnie wodnych (m.in. czapla siwa, żuraw), przede wszystkim na trasie przelotów. Jego obszar włączono w sieć Natura 2000: Dolina Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego i Dolina Noteci[3]. W obrębie jednostki znajduje się rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie o powierzchni 42 ha z chronioną brzozą niską[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Banaszak Józef red.: Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy. Wydawnictwo Tannan. Bydgoszcz 1996
- ↑ Klub Turystyczny z Bydgoszczy zaprasza na wspólną wyprawę rowerową. Tym razem w kierunku Ślesina
- ↑ Program Ochrony Środowiska dla miasta Bydgoszczy na lata 2005–2012 https://web.archive.org/web/20130722072440/http://www.bip.um.bydgoszcz.pl/na_skroty/polityki_i_programy/Program_ochrony_srodowiska_dla_Miasta_Bydgoszczy_na_lata_2005_-_2012/ dostęp 20-04-2010
- ↑ Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Banaszak Józef red.: Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy. Wydawnictwo Tannan. Bydgoszcz 1996
