Dua Libro
| |||
| Autor |
Ludwik Zamenhof | ||
|---|---|---|---|
| Tematyka |
Esperanto | ||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania |
Warszawa | ||
| Język |
esperanto | ||
| Data wydania |
1888 | ||
| Wydawca |
Chaim Kelter | ||
| |||
Druga książka (eo. Dua Libro de l’Lingvo Internacia) – druga opublikowana książka opisująca międzynarodowy język esperanto, który ówcześnie nosił nazwę Lingvo Internacia, i pierwsza książka napisana w całości w esperanto[1]. Wydał ją w Warszawie w styczniu 1888 r.[2] dr Ludwik Zamenhof[1], wkrótce po opublikowaniu Unua Libro.
Dua Libro miała pierwotnie zostać opublikowana w sześciu zeszytach w 1888 roku, ukazując się w odstępach około dwóch miesięcy[3]. Wydając książkę, Zamenhof zamierzał ustosunkować się do pytań zadawanych przez użytkowników esperanta, w tym do różnych propozycji reform języka. Książka miała zawierać też teksty w esperanto[3]. Kolejne zeszyty miały zawierać odpowiedzi na pytania i sugestie napływające do Zamenhofa w ciągu roku, po tym czasie Zamenhof miał przekazać swój projekt nieokreślonej instytucji, która zajmowałaby się problemami językowymi esperanta[2]. W tym samym czasie sprawą języka międzynarodowego zajmowało się Amerykańskie Towarzystwo Filozoficzne (The American Philosophical Society) z Filadelfii. Towarzystwo to, po otrzymaniu egzemplarza Unua Libro, wydało pozytywną opinię dla języka esperanto. Zamenhof uznał stanowisko Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego za sukces i jednocześnie doszedł do wniosku, że w tej sytuacji nie ma potrzeby wydawania kolejnych zeszytów Dua Libro[4].
Zamiast kolejnych zeszytów Zamenhof wydał Dodatek do Księgi Drugiej (eo. Aldono al la Dua Libro de l’Lingvo Internacia). Jedyną zmianą, jakiej dokonał w języku w 1888 r., była pisownia korelatów czasu (ĉian-ian-kian-tian-nenian) z ich współczesną formą (ĉiam-iam-kiam-tiam-neniam).
Druga książka składa się z wstępu, dwóch części z odpowiedziami na krytyczne pytania i uwagi dotyczące esperanta oraz części trzeciej, która zawiera przykłady zdań wyjaśniających reguły gramatyczne, tłumaczenie baśni Cień Hansa Christiana Andersena, piętnaście przysłów i tłumaczenia pieśni Gaudeamus igitur oraz Pieśni XLV z cyklu Powrót poety Heinricha Heinego (pol.: Do piersi mojej zbolałej…)[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Schor 2016 ↓, s. 72.
- ↑ a b c Korĵenkov 2005 ↓, s. 16.
- ↑ a b c Kökény 1986 ↓, s. 113.
- ↑ Korĵenkov 2005 ↓, s. 17.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Esther Schor: Bridge of Words: Esperanto and the Dream of a Universal Language. New York: Henry Holt and Company, 2016. ISBN 978-1-4299-4341-3. LCCN 2015018907. [dostęp 2023-02-07].
- Dua Libro, [w:] Lajos Kökény, Vilmos Bleier (red.), Enciklopedio de Esperanto, Budapeszt: Hungara Esperanto-Asocio, 1986 (esperanto), reprint pierwszego wydania z 1934 roku.
- Aleksander Korĵenkov, Historio de Esperanto, Kaliningrad 2005 (esperanto).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ludwik Zamenhof: Dua Libro de l’ Lingvo Internacia. esperanto david g simpson, 2006. [dostęp 2023-02-07]. Cytat: HTML versio (esperanto).