Przejdź do zawartości

Dwór w Żytnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór Siemieńskich w Żytnie
Zabytek: nr rej. 751 z 27.12.1967[1]
Ilustracja
Fasada dworu, 2021 rok
Państwo

 Polska

Miejscowość

Żytno

Adres

ul. Konopnickiej 92, 97-532 Żytno

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

klasycyzm

Inwestor

Jan Nepomucen Siemieński

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1819

Ukończenie budowy

1845

Pierwszy właściciel

Jan Nepomucen Siemieński

Kolejni właściciele

Jacek Siemieński

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór Siemieńskich w Żytnie”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór Siemieńskich w Żytnie”
Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego
Mapa konturowa powiatu radomszczańskiego, na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór Siemieńskich w Żytnie”
Położenie na mapie gminy Żytno
Mapa konturowa gminy Żytno, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór Siemieńskich w Żytnie”
Ziemia50°55′40,7″N 19°37′19,5″E/50,927972 19,622083
Strona internetowa

Dwór Siemieńskich w Żytnie – zabytkowy[2] dwór w Żytnie w powiecie radomszczańskim.

Wpisany do rejestru zabytków woj. łódzkiego pod nr 751 z datą z 27 grudnia 1967 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Klasycystyczny dwór wybudował Jan Nepomucen Antoni Siemieński herbu Leszczyc, w latach 1819–1845. Prace przerwano podczas powstania listopadowego, w którym uczestniczył fundator[3]. Pod koniec XIX wieku został rozbudowany o neorenesansowe, piętrowe skrzydło. Dwór posiadał duży salon z ogromną biblioteką, w którym odbywały się patriotyczne spotkania w okresie przygotowań do powstania styczniowego. W dworze tym zaręczył się Henryk Sienkiewicz z krewną Siemieńskich, panną Marią Gryf-Kellerówną (lecz do małżeństwa tego nie doszło). W latach 1870–1881 we dworze mieszkała Służebnica Boża Wanda Malczewska. Ostatnim właścicielem Żytna był Jacek Siemieński (1897-1977), poseł na Sejm RP, prezes Związku Ziemian, a w czasie okupacji prezes „Uprawy”, organizacji wspierającej AK. W dworze udzielił schronienia członkom brytyjskiej misji Freston[4].

Po 1945 roku w budynku dworskim mieściła się szkoła podstawowa. Część dworskiego parku wycięto pod boisko. W końcu lat 80. XX w. szkoła opuściła dwór, gdyż zbutwiałe drewniane stropy groziły zawaleniem. Od 1994 roku dwór stał pusty[5] i popadł w ruinę. W 2016 roku prywatny właściciel rozpoczął modernizację, która zakończyła się w 2020 roku. We wnętrzach utworzono butikowe pokoje, kawiarnię oraz przestrzeń bankietowo-konferencyjną[6][7].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Jest to budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem, wzniesiony na planie prostokąta z piętrową przybudówką od północy. Dwór posiada dwutraktowy układ wnętrza z sienią i salonem umieszczonym na osi. Budynek nakryty jest dachem czterospadowym. Fasadę zdobi piętrowy, czterokolumnowy dorycki portyk z balkonem dobudowanym w późniejszym okresie. Otacza go rozległy park krajobrazowy.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  3. Andrzej Jan Zakrzewski – Maluszyn / Częstochowa [online], www.maluszyn.eu [dostęp 2016-01-12].
  4. Dwór w Żytnie [online], www.rp.pl [dostęp 2016-01-11].
  5. Gdzie te polskie dworki? [online], blogi.newsweek.pl [dostęp 2016-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-13].
  6. Dwór w Żytnie – Przenieś się w czasie, zasmakuj w historii [online] [dostęp 2022-01-17] (pol.).
  7. Nietypowe miejsca: Dwór w Żytnie | Żytno | woj. Łódzkie – Gdzie Wesele [online], www.gdziewesele.pl [dostęp 2022-01-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]