Dworek Ludwika Geyera
| ||
 nr rej. 514.VII.18 z 21.01.1950 ZY/1/18 z 9.03.1964 oraz 1/18 z 20.01.1971[1]
| ||
 Dworek Geyera (2016) | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Łódź | |
| Adres | ul. Piotrkowska 286 | |
| Styl architektoniczny | klasycystyczny | |
| Kondygnacje | 1 | |
| Rozpoczęcie budowy | 1833 | |
| Ważniejsze przebudowy | 1949 | |
| Pierwszy właściciel | Ludwik Geyer | |
Położenie na mapie Łodzi   Dworek Ludwika Geyera | ||
Położenie na mapie Polski  Dworek Ludwika Geyera | ||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  Dworek Ludwika Geyera | ||
 51°44′35,89″N 19°27′44,32″E/51,743303 19,462311
| ||
Dworek Ludwika Geyera – klasycystyczny dworek leżący przy ulicy Piotrkowskiej 286 w Łodzi[2].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Murowany dworek wybudowany został w 1833 roku dla fabrykanta, Ludwika Geyera. Dworek służył rodzinie do 1844 roku, czyli do czasu przeprowadzki do rezydencji (wzniesionej rok wcześniej) na rogu ulicy Piotrkowskiej i Górnego Rynku. Pierwotnie dworek miał trzy izby, a przez środek parteru przechodziła sień. Dom miał facjatę mieszczącą jedną izbę z żelaznym balkonem[2].
W 2015 dom Geyera został uznany pomnikiem historii[3]. Obecnie budynek jest własnością prywatną.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Murowana, klasycystyczna[4] budowla nakryta jest dachem czterospadowym[2]. Fasada zdobiona znajdującym się na osi ryzalitem z facjatką, z trójkątnym szczytem. Dworek od czasu powstania ulegał licznym przebudowaniom. Podczas remontu w 1948 roku, przebudowana została elewacja frontowa, dobudowano podcień z kolumnami i portykiem, a także zlikwidowano balkon. Dach został pokryty dachówką.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie. 2018-09-30. s. 44. [dostęp 2011-08-29].
- ↑ a b c Rynkowska 1970 ↓, s. 29.
- ↑ Aleksandra Hac: Prezydent Komorowski: Łódzkie zabytki pomnikami historii. lodz.gazeta.pl, 2015-02-17. [dostęp 2018-02-22].
- ↑ Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer drugi. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-8-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, ISBN 978-83-939822-4-0.
