Dymitr Romanow (1860–1919)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dymitr Konstantynowicz Romanow
Ilustracja
wielki książę
Dynastia

Romanowowie

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1860
Strielna

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1919
Piotrogród

Ojciec

Konstanty Romanow

Matka

Aleksandra z Saksonii-Altenburga

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej Krzyż Srebrny Orderu Zbawiciela (Grecja) Wielki Komandor Orderu Zbawiciela (Grecja) Oficer Orderu Daniły I (Czarnogóra) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria)

Dymitr Konstantynowicz Romanow (ros. Дмитрий Константинович, ur. 1 czerwca 1860 w Strielnej, zm. 29 stycznia 1919 w Piotrogrodzie) – rosyjski wielki książę.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem wielkiego księcia Konstantego i jego żony Aleksandry, księżniczki altenburskiej. Od najmłodszych lat służył w armii, w 1878 otrzymał stopień podporucznika, w 1879 porucznika, w 1885 sztabs-rotmistrza, w 1889 rotmistrza, w 1892 pułkownika, w 1896 generała majora, w 1904 generała porucznika i generała adiutanta, a w 1915 generała kawalerii. Od 1880 służył w lejb-gwardyjskim pułku konnym, w 1890 został dowódcą szwadronu, w 1892 pułku, w 1896 był p.o. dowódcy 2 Dywizji Kawalerii Gwardii, 1903–1905 dowodził 1 Brygadą 2 Dywizji Kawalerii Gwardii. Po rewolucji lutowej został 25 kwietnia 1917 zwolniony ze służby. Po przejęciu władzy w Rosji przez bolszewików wraz z innymi książętami został osadzony w Twierdzy Petropawłowskiej, a następnie zamordowany. W 1981 Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji uznał go za męczennika za wiarę i kanonizował.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]