Dziuli (herb szlachecki)
Dziuli (Franchini) − polski herb szlachecki, herb własny z indygenatu, herb pochodzenia mediolańskiego.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu czerwonym trzy srebrne węże jeden pod drugim[1].
Klejnot – nieznany.
Labry czerwone, podbite srebrem.
Juliusz Ostrowski w Księdze herbowej rodów polskich, podaje inną kolorystykę tego herbu:
W polu srebrnem trzy węże złote jeden nad drugim. Labry czerwone[2].
Wzmianki heraldyczne[edytuj | edytuj kod]
15 kwietnia 1676 podczas sejmu koronacyjnego Jana III Sobieskiego, na wniosek hetmana Wiśniowieckiego za własne zasługi wojenne i wkład finansowy swoich przodków w zwycięstwo nad Szwedami w czasie Potopu, Stanisław Franchini Dziuli otrzymał indygenat i herb[3]. Indygenat potwierdzono w 1681[4].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych (herb własny): Dziuli
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 89
- ↑ Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Cz. 2, s.71
- ↑ Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.81
- ↑ Anna Wajs, Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2001, str.42
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 89. ISBN 978-83-60597-10-1.
- Zbigniew Leszczyc, Herby szlachty polskiej, Poznań 1908.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Dziuli z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
