Dzwonkówka gromadna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzwonkówka gromadna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

dzwonkówkowate

Rodzaj

dzwonkówka

Gatunek

dzwonkówka gromadna

Nazwa systematyczna
Entoloma sodale Kühner & Romagn. ex Noordel.
Int. J. Mycol. Lichenol. 1(1): 58 (1982)

Dzwonkówka gromadna (Entoloma sodale Kühner & Romagn. ex Noordel.) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy[2]:

  • Leptonia sodalis (Kühner & Romagn.) P.D. Orton 1991
  • Rhodophyllus sodalis Kühner & Romagn. 1953
  • Rhodophyllus sodalis var. longipes Kühner 1954
  • Rhodophyllus sodalis Kühner & Romagn. 1953 var. sodalis

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 1,5–3 cm. Początkowo dzwonkowaty, potem kolejno wypukły, płasko-wypukły i rozpostarty, zazwyczaj z niewielką wklęsłością, lub nawet lejkowaty. Brzeg początkowo podgięty, potem wyprostowany. Jest higrofaniczny. W stanie wilgotnym przeźroczysty i prążkowany do połowy promienia, skórzasto-blado-brązowy z drobnymi, szarymi łuseczkami, szczególnie na środku. Na obrzeżu zaś wełnisto-włóknisty, lun niemal łuseczkowaty, rzadko gładki. W stanie suchym nieprzeźroczysty i nieprążkowany oraz o wiele jaśniejszy[4].

Blaszki

W liczbie 25–35, z międzyblaszkami (l=1–3), średniogęste, przyrośnięte do głęboko zbiegających, brzuchate, początkowo o barwie od białej do szarej, potem różowe, w końcu brązowo-różowe. Ostrza tej samej barwy, oprószone[4].

Trzon

Wysokość 1–6 cm, grubość 1–4 mm, cylindryczny, czasami górą rozszerzający się, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia blado szaroniebieska, z wiekiem płowiejąca i brązowawa, szczególnie górą. W górnej części czasami delikatnie oprószony, dołem nagi, błyszczący lub z drobnymi, rozproszonymi włókienkami, u podstawy biało filcowaty[4].

Miąższ

Cienki, tej samej barwy co powierzchnia. Smak i zapach niewyraźny, lub nieco mączny[4].

Cechy mikroskopijne

Zarodniki 9,5–12,5 (–14) × 7–8 μm, w widoku z boku elipsoidalne, 5–9-kątowe. Podstawki 24–50 × 7,5–12,5 μm, 4–zarodnikowe, ze sprzążkami. Cheilocystydy 22-60 × (8-) 12–30 μm, szerokomaczugowate lub elipsoidalne. Strzępki skórki kapelusza ułożone promieniście, cylindryczne lub nabrzmiałe, o szerokości 10–22 μm, z końcowymi elementami o szerokości do 35 μm. Zawierają wewnątrzkomórkowy pigment. W tramie czasami występują piękne błyszczące granulki. Sprzążek brak[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Dzwonkówka gromadna występuje w kilku krajach Europy[5]. Jest dość rzadka, częstsza w Europie Zachodniej i Północnej[4]. Znajduje się na liście gatunków zagrożonych w Niemczech, Danii, Holandii i Norwegii. W literaturze naukowej na terenie Polski do 2003 r. podano tylko jedno stanowisko (Pieniny, 1976). Jej rozprzestrzenienie się w Polsce i stopień zagrożenia nie są znane[3].

Owocniki rosną na ziemi, na słabo nawożonych łąkach, wałach przeciwpowodziowych, wydmach. Pojawiają się w niewielkich grupach od czerwca do października[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2019-01-02]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2019-01-02]. (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g Flora Agaricina Neerlandica. Critical monographs on the families of agarics and boleti occuring in the Netherlands. 1: Entolomataceae. 1, 1988, s.158
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2019-01-03].