Dzwonkówka sutkowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzwonkówka sutkowata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

dzwonkówkowate

Rodzaj

dzwonkówka

Gatunek

dzwonkówka sutkowata

Nazwa systematyczna
Entoloma mammosum (L.) Hesler
Beih. Nova Hedwigia 23: 185 (1967)

Dzwonkówka sutkowata, rumieniaczek brodawkowaty (Entoloma mammosum (L.) Hesler) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1763 r. Karol Linneusz nadając mu nazwę Agaricus mammosus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Lexemuel Ray Hesler w 1967 r.[1]

Synonimy[2]:

  • Agaricus mammosus L. 1763
  • Agaricus mammosus L. 1763 f. mammosus
  • Agaricus mammosus L. 1763 var. mammosus
  • Latzinaea mammosa (L.) Kuntze 1891
  • Nolanea mammosa (L.) Sacc. 1887
  • Nolanea mammosa (L.) Sacc. 1887 subsp. mammosa
  • Nolanea mammosa (L.) Sacc. 1887 var. mammosa
  • Nolanea mammosa var. venezuelana Dennis 1961
  • Rhodophyllus mammosus (L.) Quél. 1886
  • Rhodophyllus mammosus (L.) Quél. 1886 var. mammosus
  • Rhodophyllus venezuelanus (Dennis) Singer 1969

Nazwę zwyczajową zaproponował Stanisław Chełchowski w 1898 r., dwa lata wcześniej Franciszek Błoński używał nazwy rumieniaczek brodawkowaty[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocniki drobne. Kapelusz z wyraźnym garbem na środku, prążkowany, koloru łososiowego. Blaszki w kolorze drewna, trzon wysmukły[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Dzwonkówka sutkowata występuje w Europie i Ameryce Północnej[5]. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano na terenie Polski 5 stanowisk[3].

Wyrasta na ziemi i ściółce latem i jesienią na pastwiskach, łąkach, w zaroślach i w lasach. Owocniki pojawiają się latem i jesienią, zwłaszcza we wrześniu i październiku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-12-18]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2018-12-18]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. Eugene F. Bossenmaier, Mushrooms of the Boreal Forest. University Extension Press, University of Saskatchewan. (1997). ISBN 978-0-88880-355-9
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-18].