Ece Temelkuran
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1973 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pisarka, dziennikarka |
Ece Temelkuran (ur. 22 lipca 1973 w Izmirze) – turecka dziennikarka i pisarka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Izmirze, mieszkała w Stambule[1], a obecnie (2020) w Zagrzebiu[2][3]. Ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Ankarze. Jeszcze podczas studiów była korespondentką lewicowego „Cumhuriyetu". Potem pracowała dla CNN Turk w Wenezueli i Argentynie. W latach 2000–2009 pracowała w czasopismach „Milliyet”, a potem do 2012 w „Habertürk”. Z obu redakcji została zwolniona po napisaniu artykułów krytycznych wobec rządu[1], zwłaszcza te związane z masakrą w Roboski w prowincji Uludere w grudniu 2011 roku[4][5]. Po zwolnieniu wyjechała w podróż po Bliskim Wschodzie. Jej felietony były również publikowane w czasopismach takich jak „The New York Times” i „Der Spiegel” czy „The Guardian”[6]. W 2018 roku podczas 6 edycji forum Europa z Widokiem na Przyszłość zorganizowanego przez Europejskie Centrum Solidarności w Gdańsku Ece Temelkuran została laureatką nagrody Ambasador Nowej Europy dla najlepszej książki o tematyce europejskiej wydanej w 2017 roku za książkę Turcja: obłęd i melancholia[7]. Nagrodą w konkursie są medale, dyplom dla autora i wydawcy oraz 5 tysięcy złotych dla autora[8].
Jej pierwszym mężem był przedsiębiorca i pisarz Metin Solmaz. Małżeństwo trwało dwa lata i zakończyło się rozwodem w 1998 roku. W 2007 roku wyszła za mąż za pisarza i dziennikarza Özgüra Mumcu, ale rozwiodła się w 2009 roku[9].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 2001: Pen for Peace Award[10]
- 2009: Free Thought and Democracy Award[10]
- 2007: Peace Friendship Democracy Award (2007)[11]
- 2008: Ayşe Nur Zarakolu Düşünce Özgürlüğü Ödülleri. Nagroda przyznana przez stambulski oddział tureckiej organizacji İnsan Hakları Derneği (Stowarzyszenie Praw Człowieka)[12]
- 2017: First Novel Award na Międzynarodowym Festiwalu Książki w Edynburgu za pierwszą jej książkę wydaną w języku angielskim Women Who Blow on Knots[6]
- 2018: Ambasador Nowej Europy. Nagroda główna za książkę Turcja: obłęd i melancholia w tłumaczeniu Łukasza Buchalskiego[13]
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Na język polski zostały przetłumaczone książki: Taniec w rytmie rewolucji (2015)(Düğümlere Üfleyen Kadınlar) Odgłosy rosnących bananów (2016) (Muz Sesleri), Turcja: obłęd i melancholia (2017) (Türkiye: Çılgın ve Hüzünlü)[14]. Napisała[11]:
- Bütün Kadınların Kafası Karışıktır (1996)
- Oğlum Kızım Devletim-Evlerden Sokaklara Tutuklu Anneleri (1997)
- Kıyı Kitabı (2002)
- İç Kitabı (2002)
- Dışarıdan Kıyıdan Konuşmalar (2004)
- İçeriden Kıyıdan Konuşmalar (2005)
- Biz Burada Devrim Yapıyoruz Sinyorita (2006)
- Ne Anlatayım Ben Sana! (2006)
- Ağrının Derinliği (2008)
- Muz Sesleri (2010)
- İkinci Yarısı (2011)
- Kayda Geçsin (2012)
- Düğümlere Üfleyen Kadınlar (2013). Książka została przetłumaczona na 22 języki[2].
- Devir (2015)
- Türkiye: Çılgın ve Hüzünlü (2015)
- Olmayan Kuşlar Ansiklopedisi (2017)
- İyilik Güzellik (2020)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ludzie na moście / Literatura / dwutygodnik.com [online], www.dwutygodnik.com [dostęp 2021-05-03] (pol.).
- ↑ a b Srećko Horvat im Gespräch mit Ece Temelkuran COVID-19: The Emotional Revolution - steirischer herbst [online], www.paranoia-tv.com [dostęp 2021-05-06] (niem.).
- ↑ A Conversation with Ece Temelkuran [online], Music & Literature [dostęp 2021-05-06] (ang.).
- ↑ Masakra w Roboski [online], Przegląd, 8 stycznia 2018 [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ Ece Temelkuran'ın işine son verildi [online], www.cumhuriyet.com.tr [dostęp 2021-05-06] (tur.).
- ↑ a b Ece Temelkuran’a Uluslararası Edinburgh Kitap Festivali’nden Ödül - Can Yayınları [online], canyayinlari.com [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Ada Nowacka, Ambasador Nowej Europy [online], Przegląd Polityczny, 5 czerwca 2018 [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ Polski reporter wśród nominowanych do nagrody Ambasador Nowej Europy [online], Press.pl [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ Özgürlük Uğruna Yalnız Kalmayı Göze Alıp Daima Gerçeği Kovalayan Yazar: Ece Temelkuran [online], Onedio [dostęp 2021-05-06] (tur.).
- ↑ a b Author of the Month: Ece Temelkuran (Jun 2017) [online], Parthian Books [dostęp 2021-05-06] (ang.).
- ↑ a b Ece Temelkuran Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri [online] [dostęp 2021-05-06].
- ↑ 2008 Ayşe Nur Zarakolu Düşünce Özgürlüğü Ödülleri [online] [dostęp 2021-05-06].
- ↑ Aktualności - Ece Temelkuran z Nagrodą główną Ambasador Nowej Europy! [online], ksiazkoweklimaty.pl [dostęp 2021-05-06].
- ↑ Pisarze tureccy. Pod drzewem morelowym [online], readlist.pl, 13 sierpnia 2018 [dostęp 2021-05-06] (pol.).