Eduard Subocz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduard Subocz
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1969
Czernogorsk[1]

Debiut w PŚ

5 grudnia 1987
Thunder Bay (48. miejsce)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Uniwersjada
srebro Sapporo 1991 drużynowo

Eduard Anatoljewicz Subocz (ros. Эдуард Анатольевич Субоч, ur. 11 maja 1969 w Czernogorsku) – rosyjski skoczek narciarski, do 1991 reprezentant Związku Radzieckiego. Olimpijczyk (1988), medalista zimowej uniwersjady (1991). Dwukrotny uczestnik uniwersjady (1987 i 1991), brał też udział w mistrzostwach świata juniorów (1987). Wielokrotny mistrz Związku Radzieckiego. Po zakończeniu kariery zawodniczej działacz sportowy, sędzia skoków narciarskich i trener tej dyscypliny sportu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 5 grudnia 1987 w Thunder Bay, zajmując 48. miejsce. W sumie w latach 1987–1989 wystąpił w 12 konkursach tego cyklu, ani razu nie zdobywając punktów. Najwyższą, 30. pozycję, zajął 5 marca 1988 w Lahti (wówczas jednak punkty zdobywało tylko 15 najlepszych skoczków)[2].

W 1987 wystartował w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 23. miejsce indywidualnie i 7. drużynowo. W tym samym roku wziął także udział w zimowej uniwersjadzie w Szczyrbskim Jeziorze, gdzie indywidualnie plasował się na 13. (skocznia duża) i 20. (obiekt normalny) pozycji, a drużynowo był 4. W uniwersjadzie wystartował również w 1991 w Sapporo, gdzie indywidualnie zajął 10. (obiekt duży) i 18. (skocznia normalna) miejscu, a w konkursie drużynowym zdobył srebrny medal[2].

W 1988 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując 38. pozycję w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej[1].

W 1988 zdobył tytuł indywidualnego mistrza Związku Radzieckiego, zwyciężył również w Pucharze Związku Radzieckiego. W latach 1986–1989 czterokrotnie zdobywał złote medale konkursów drużynowych mistrzostw Związku Radzieckiego[3].

W 1992 roku przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie łączył uprawianie skoków narciarskich z pracą zawodową[4]. W latach 1992–1996, na arenie międzynarodowej startował tylko w konkursach niższej rangi rozgrywanych w tym kraju, reprezentując początkowo Rosję, a później USA[2]. Jest jedynym skoczkiem, który sześć razy z rzędu zwyciężył w zawodach Norge Ski Jump Tournament organizowanych corocznie od 1905 roku przez klub Norge Ski Club w Fox River Grove w stanie Illinois[5].

Po zakończeniu kariery zawodniczej został działaczem sportowym (pracował między innymi w Rosyjskim Komitecie Olimpijskim i Międzynarodowej Federacji Narciarskiej), a także sędzią skoków narciarskich[3] (w roli tej brał udział między innymi w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014[6]) i trenerem tej dyscypliny sportu[5].

W 2005 ukończył Rosyjską Akademię Gospodarki Narodowej i Administracji Publicznej przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej[3].

Od 2011 żonaty z rosyjską aktorką Aleną Babienko, ma syna z poprzedniego związku[7].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Zimowe igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1988 Kanada Calgary 38. miejsce (skocznia normalna)

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1987 Włochy Asiago/Gallio 23. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

1987 Włochy Asiago/Gallio 7. miejsce[a]

Zimowa uniwersjada[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1987 Czechosłowacja Szczyrbskie Jezioro 13. miejsce (skocznia duża), 20. miejsce (skocznia normalna)
1991 Japonia Sapporo 10. miejsce (skocznia duża), 18. miejsce (skocznia normalna)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

1987 Czechosłowacja Szczyrbskie Jezioro 4. miejsce[b]
1991 Japonia Sapporo srebrny medal[c]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

Sezon 1987/1988
Thunder Bay K89 Thunder Bay K120 Lake Placid K114 Lake Placid K86 Sapporo K90 Sapporo K115 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K107 Innsbruck K109 Bischofshofen K111 Gallio K95 Sankt Moritz K94 Gstaad K88 Engelberg K120 Lahti K90 Lahti K114 Meldal K105 Oslo K105 Planica K92 Planica K120 punkty
48 50 51 45 - - 51 43 69 36 - - - - 30 63 - - - - 0
Sezon 1988/1989
Thunder Bay K89 Thunder Bay K120 Lake Placid K114 Lake Placid K86 Sapporo K90 Sapporo K115 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K107 Innsbruck K109 Bischofshofen K111 Liberec K120 Harrachov K120 Oberhof K90 Oberhof K90 Chamonix K95 Oslo K105 Örnsköldsvik K82 Harrachov K180 Planica K92 Planica K120 punkty
- - - - - - - - - - 76 84 - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 -  – zawodnik nie wystartował lub zajął miejsce poniżej 15.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład zespołu: Kachaber Cakadze, Roman Kierow, Eduard Subocz i Jurij Dudariew
  2. Skład zespołu: Pawieł Kustow, Siergiej Bortnikow, Eduard Subocz i Igor Chmielinin
  3. Skład zespołu: Wałerij Wdowenko, Pawieł Kustow, Eduard Subocz, Wasyl Hrybowycz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Eduard Suboch. sports-reference.com. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).
  2. a b c d Adam Kwieciński: SUBOTSCH Eduard 1969.05.11 SOV. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-09-26].
  3. a b c СУБОЧ Эдуард Анатольевич. infosport.ru. [dostęp 2017-09-26]. (ros.).
  4. Janan Hanna: Ski Jump More Than A Takeoff From Olympics. chicagotribune.com, 1994-01-17. [dostęp 2017-09-26]. (ang.).
  5. a b AMBER KROSEL: Norge Ski Club prepares for 105th Ski Jump competition. nwherald.com, 2019-12-30. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-26)]. (ang.).
  6. FIS Ski Flying World Championships Harrachov 2014. fis-ski.com. s. 3. [dostęp 2017-09-26]. (ang.).
  7. Биография российского чемпиона Эдуарда Субоча: романы и жена-актриса Алена Бабенко, ребенок от первого брака [online], shoubiz.guru [dostęp 2019-01-31].