Kachaber Cakadze

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kachaber Cakadze
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1969
Bakuriani

Wzrost

173 cm

Reprezentacja

 ZSRR (1987–1991)
 WNP (1992)
 Gruzja (1992–2002)

Debiut w PŚ

14 stycznia 1989 w Libercu (91. miejsce)[a]

Kachaber Cakadze (ros. Кахабер Цакадзе, gruz. კახაბერ წაქაძე; ur. 28 stycznia 1969 w Bakuriani)[1] – gruziński skoczek narciarski, trzykrotny uczestnik zimowych igrzysk olimpijskich, uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i w lotach narciarskich.

Jest jedynym gruzińskim skoczkiem narciarskim, który uczestniczył w najwyższej rangi zawodach międzynarodowych. Trzykrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich (w 1994, 1998 i 2002). Najwyższe miejsce – 50. na skoczni normalnej – zajął w swoim pierwszym starcie. Dziesięciokrotnie uczestniczył w zawodach indywidualnych Pucharu Świata, zajmując miejsca poza pierwszą trzydziestką (najwyższe miejsce – 39. – zajął w Planicy w 1994; były to zarazem zawody mistrzostw świata w lotach). 31 razy zdobywał punkty w Pucharze Kontynentalnym i jeden raz w poprzedniku tego cyklu, czyli w Pucharze Europy.

Syn Koby Cakadze, również skoczka narciarskiego. Przed startami pod flagą gruzińską, Kachaber Cakadze reprezentował Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz Wspólnotę Niepodległych Państw.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bakuriani w Gruzińskiej SRR jako syn Koby Cakadze, skoczka narciarskiego reprezentującego Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był on wielokrotnym mistrzem ZSRR i reprezentował ten kraj w najważniejszych imprezach międzynarodowych[2][1][3].

Przez niemal całą karierę był jedynym reprezentantem swojego kraju w skokach narciarskich[4] (kiedy kończył karierę epizodyczny start zaliczył Lewan Kozanaszwili)[5]. W czasie kariery obywał się bez trenera, założył dla siebie samego klub „Koba Cakadze”. Samodzielnie finansował swoje wyjazdy na zawody. Mieszkał i trenował w Stanach Zjednoczonych, równocześnie pracując jako taksówkarz w Chicago[6]. Na zawody przyjeżdżał czarnym sedanem[7].

Kachaber Cakadze był jednym z najbardziej masywnych skoczków narciarskich na świecie. Przy wzroście ok. 173 cm, jego waga oscylowała w granicach od 70 kg (w połowie lat 90.)[1] do niemal 75 kg podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Salt Lake City. Z tego powodu przylgnął do niego przydomek „Latający Słoń”[7].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął jako reprezentant Związku Radzieckiego. Jego pierwszym większym startem na arenie międzynarodowej były mistrzostwa świata juniorów w 1987. 7 lutego wystąpił w konkursie indywidualnym, a dwa dni później w drużynowym. W konkursie indywidualnym po skokach na 83,5 i 82 m zajął 19. miejsce z notą łączną 180,3 pkt. (startowało 58 zawodników)[8]. W konkursie drużynowym skakał 83,5 i 83 metry, co w efekcie dało mu najwyższą notę spośród wszystkich radzieckich skoczków (182,4). Jednak drużyna radziecka (w składzie: Kachaber Cakadze, Roman Kierow, Eduard Subocz i Jurij Dudariew) zajęła siódme miejsce (startowało 14 ekip)[9].

Przez niemal kolejne dwa lata nie odnotował poważniejszych startów międzynarodowych. Pierwszym takim startem były zawody Pucharu Świata z 14 stycznia 1989 w Libercu. Cakadze debiutował w tychże zawodach. Skoczył jednak tylko 82,5 m i zajął 91. miejsce, wyprzedzając zaledwie czterech zawodników. Dzień później w Harrachovie poszło mu już nieco lepiej, gdyż zajął 74. miejsce w stawce 95 zawodników. Wyprzedził wówczas m.in. Zbigniewa Klimowskiego i Jarosława Mądrego[10].

W sezonie 1990/1991 odnotował już więcej startów. 23 grudnia 1990 w Chaux-Neuve wystąpił w zawodach Pucharu Europy (poprzednik Pucharu Kontynentalnego). Zajął 15. miejsce i zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania zdobył jeden punkt do klasyfikacji generalnej, w której zajął 95. miejsce (ex aequo ze Zbigniewem Klimowskim i Miranem Tepešem)[11]. W sezonie tym startował jeszcze w czterech zawodach Pucharu Europy, jednak zawsze był poza czołową piętnastką[12]. Wystąpił również w pięciu zawodach Pucharu Świata, z czego najwyższe miejsce zajął 3 marca w Lahti – był wówczas 41. zawodnikiem konkursu (w pozostałych zawodach był 57., 51., 45. i ponownie 57.)[12].

Wspólnota Niepodległych Państw[edytuj | edytuj kod]

W barwach reprezentacji WNP odnotował dwa starty. 20 marca 1992 w Sprovie zajął 51. miejsce w zawodach Pucharu Europy (skoczył 71,5 m). Dzień później w Meldal, po skokach na 85 i 86 m zajął 33. miejsce z notą łączną 150,4 pkt.[12]

Gruzja[edytuj | edytuj kod]

Po rozpadzie Wspólnoty Niepodległych Państw, Cakadze reprezentował Gruzję. W pierwszych zawodach pod flagą gruzińską wystąpił w sezonie 1992/1993 (5 grudnia 1992). Był to konkurs Pucharu Świata w Falun, w którym Cakadze odpadł jednak w kwalifikacjach (skoczył tylko 69 m, podczas gdy najsłabszą odległością dającą awans było 80,5 m)[13]. W lutym 1992, również w Falun, wystąpił na mistrzostwach świata. Na skoczni dużej, po skokach na 68 i 61 m zajął przedostatnie 61. miejsce, wyprzedzając tylko Kanadyjczyka Jeremy'ego Blackburna, który upadł w pierwszym skoku i nie oddał w ogóle drugiej próby[14]. Na normalnym obiekcie skakał 63 i 62,5 m, co dało mu 63. miejsce (tym razem wyprzedził trzech zawodników)[15]. Po mistrzostwach wystąpił jeszcze w konkursie Pucharu Świata w Lahti, który ukończył na 67., przedostatnim miejscu[12].

W sezonie 1993/1994 odnotował kilka ważnych startów. 11 grudnia 1993 w Oberwiesenthal zadebiutował w nowo utworzonym Pucharze Kontynentalnym. W jednoseryjnym konkursie zajął 32. miejsce i był bliski zdobycia punktów (od tego sezonu, we wszystkich zawodach punkty zdobywało 30 najlepszych skoczków). Dzień później w Lauschy był ponownie 32. Pierwsze punkty do klasyfikacji PK zdobył 29 grudnia w Saint Ägyd. Zajął wówczas 16. miejsce i zdobył 15 punktów do klasyfikacji generalnej, w której zajął 205. miejsce[11][12].

Letalnica w Planicy (kwiecień 2007). To na tej skoczni Cakadze zajął 39. miejsce na mistrzostwach świata w lotach i w Pucharze Świata.

20 i 25 lutego 1994 wystąpił jako pierwszy skoczek z niepodległej Gruzji na igrzyskach olimpijskich. Po skokach na 75 i 78 m zajął 55. miejsce na skoczni dużej (wyprzedził trzech skoczków), a na skoczni normalnej zajął 50. miejsce po skokach na 75,5 i 71 m (tym razem okazał się lepszy od ośmiu zawodników)[1]. 20 marca wystąpił też na mistrzostwach świata w lotach, które były jednocześnie zawodami Pucharu Świata. Na mamuciej skoczni w Planicy zajął 39. miejsce po skokach na 88 i 94 m (wyprzedził czterech zawodników; niżej niż Cakadze sklasyfikowany został między innymi Roar Ljøkelsøy[16])[17]. Był to jego największy sukces zarówno w Pucharze Świata jak i w mistrzostwach świata w lotach, w których potem nie startował[12].

Kolejne kilka lat spędził na startach wyłącznie w Pucharze Kontynentalnym. W sezonie 1994/1995 był 11. i 12. w Lake Placid i 11. w Ishpeming. Bliski zdobycia punktów był też w Westby, gdzie zajął 32. miejsce. Zdobył łącznie do klasyfikacji generalnej 70 punktów i uplasował się na 100. miejscu[12][11]. W następnym sezonie sytuacja się powtórzyła – Cakadze zdobywał punkty tylko w Lake Placid, w którym był 15. i 12. Ponadto był 32. w Libercu[12].

W sezonie 1996/1997 punktował już znacznie częściej. 21 i 22 grudnia zajmował 29. i 19. miejsce (odpowiednio: Brotterode i Lauscha), a 28 i 29 grudnia plasował się w pierwszej dziesiątce (9. i 7. miejsce w Lake Placid). Ponadto punktował jeszcze w Oberhofie (27. i 15. miejsce), Szczyrbskim Jeziorze (21. lokata), Braunlage (27. pozycja) i Harrachovie (26. miejsce). Zdobył aż 118 punktów i zajął w klasyfikacji generalnej 86. miejsce[11][12].

W sezonie 1997/1998 punktował w Zakopanem i Libercu oraz dwukrotnie we Frenštácie i Chamonix. Ponadto odpadał w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Ramsau[12]. Na zimowych igrzyskach w 1998 na normalnej skoczni zajął 55. miejsce po skoku na 69 metrów (wśród 62 zawodników). Na dużym obiekcie zajął trzecie od końca 59. miejsce (skoczył 89,5 m)[1]. Po igrzyskach startował jeszcze w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Willingen, jednak w obu konkursach był poza trzydziestką[12].

Skocznia Wurmbergschanze w Braunlage (sierpień 2008). To na tej skoczni Kachaber Cakadze odniósł największy sukces w Pucharze Kontynentalnym, zajmując piąte miejsce w 1999 roku.

W grudniu 1998 odpadał w kwalifikacjach do wszystkich konkursów Turnieju Czterech Skoczni. Potem do końca sezonu skakał w PK, w którym wystąpił 16 razy. Tylko czterokrotnie zdobywał jednak punkty, a miało to miejsce m.in. w Bad Goisern (30. miejsce), Lauschy (25. miejsce) i Ishpeming (27. miejsce). 6 lutego 1999 odniósł największy sukces w PK, gdy zajął piąte miejsce w jednoseryjnym konkursie w Braunlage (skoczył 80 m)[12].

W sezonie 1999/2000 sześciokrotnie startował w Pucharze Kontynentalnym i ani razu nie zdobył punktów (najbliżej był w Braunlage, gdzie był na 32. miejscu). Dwukrotnie odpadał w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata. Wystąpił tylko w jednym konkursie PŚ – było to 28 listopada 1999 w Kuopio. W jednoseryjnych zawodach, które przeprowadzono bez rozgrywania kwalifikacji, zajął 79. (ostatnie) miejsce, skacząc zaledwie 50 metrów. Był to jego ostatni występ w głównym konkursie PŚ[12][18].

W sezonie 2000/2001 zdobył 7 punktów w PK za 25. i 30. miejsce w Westby. Blisko zdobycia pucharowych punktów był w jednym z konkursów w Chamonix, gdzie zajął 34. miejsce. W dziewięciu pozostałych konkursach, w których skakał, zajmował nieco dalsze pozycje. Ponadto w jednym konkursie został zdyskwalifikowany[12].

Sezon 2001/2002 był ostatnim sezonem w karierze Kachabera Cakadze. Rozpoczął go 14 i 15 lipca w nieudanych dla niego konkursach Pucharu Kontynentalnego w Villach (48. i 38. miejsce). W sierpniu zajął 67. miejsce w Oberstdorfie. Następnie startował w kwalifikacjach do trzech konkursów Letniego Grand Prix, w których jednak odpadał (w jednym z nich zdyskwalifikowano go). W grudniu zaliczył także nieudane kwalifikacje do konkursów Pucharu Świata w Titisee-Neustadt i Villach (odpadając w tychże)[12].

26 grudnia zajął 49. miejsce w PK w Sankt Moritz. Potem startował w kwalifikacjach do trzech konkursów Turnieju Czterech Skoczni; w każdych jednak odpadał. Do końca stycznia 2002 wystąpił jeszcze w sześciu konkursach PK i w czterech z nich zdobył punkty; miało to miejsce dwukrotnie w Ishpeming i Westby (zdobył łącznie 33 punkty)[12].

W lutym 2002 wystąpił w ostatniej dużej imprezie w swej karierze. Były to zimowe igrzyska w Salt Lake City. W obu konkursach odpadł w kwalifikacjach. W kwalifikacjach na obiekcie normalnym miał wyniki lepsze tylko od dwóch zawodników (skoczył 73 m); na dużym również wyprzedził tylko dwóch (tym razem skoczył 90 m)[1].

W tym samym roku zakończył karierę sportową[19]. Ostatni występ Cakadze na arenie międzynarodowej miał miejsce 3 sierpnia tegoż roku. W konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego na skoczni normalnej w Oberstdorfie zajął 90. miejsce po skoku na odległość 73,5 m. W zawodach tych wziął udział również inny Gruzin, Lewan Kozanaszwili, który po skoku na 52 m zajął ostatnie, 111. miejsce[12][20].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1994 Norwegia Lillehammer – 55. miejsce (K-120), 50. miejsce (K-90)
1998 Japonia Nagano/Hakuba – 55. miejsce (K-90), 59. miejsce (K-120)
2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City/Park City – 58. miejsce w kwalifikacjach (K-90), 64. miejsce w kwalifikacjach (K-120)

Starty w konkursach igrzysk olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
55. 20 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-120 ind. 75,0 m 78,0 m 62,9 pkt 211,6 pkt Jens Weißflog
50. 25 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 ind. 75,5 m 71,0 m 156,5 pkt 125,5 pkt Espen Bredesen
55. 11 lutego 1998 Japonia Hakuba Olimpijska K-90 ind. 69,0 m – 66,5 pkt 168,0 pkt Jani Soininen
59. 15 lutego 1998 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 ind. 89,5 m – 52,6 pkt 219,7 pkt Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1993 Szwecja Falun – 62. miejsce (K-115), 63. miejsce (K-90)

Starty na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[21]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
62. 21 lutego 1993 Szwecja Falun Lugnet K-115 ind. 69,0 m 72,5 m 46,5 pkt 194,9 pkt Espen Bredesen
63. 27 lutego 1993 Szwecja Falun Lugnet K-90 ind. 63,0 m 62,5 m 100,8 pkt 137,0 pkt Masahiko Harada

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

1994 Słowenia Planica – 39. miejsce (K-185)

Starty na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[12]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
39. 20 marca 1994 Słowenia Planica Letalnica K-185 indywid. 88 m 94 m 99,4 pkt 251,9 pkt Jaroslav Sakala

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[12] Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja.

Sezon 1988/1989
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Harrachov Oberhof Oberhof Chamonix Oslo Örnsköldsvik Harrachov Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - 91 74 - - - - - - - - 0
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Tauplitz Tauplitz Lahti Lahti Bollnaes Falun Trondheim Oslo Planica Planica Strbske Pleso punkty
- - - - - - - - - - - - - 57 41 51 45 57 - - - - 0
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Tauplitz Tauplitz Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
q - - - - - - - - - - - 67 - - - - 0
Sezon 1993/1994
Planica Planica Predazzo Courchevel Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Murau Liberec Liberec Sapporo Sapporo Lahti Örnsköldsvik Planica Thunder Bay Thunder Bay punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 39 - - 0
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
- - - - - - - - q q q q - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Tauplitz Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
q 79 - - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Neustadt Neustadt Villach Engelberg Engelberg Predazzo Predazzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Lahti Falun Trondheim Oslo punkty
- - q q q - - - - q q - q - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował (lub nie zakwalifikował się)

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[12]

2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
dq q - q - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował
 dq  – dyskwalifikacja

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[5]

Sezon Miejsce Punkty
1993/1994 205. 15
1994/1995 100. 70
1995/1996 154. 38
1996/1997 86. 118
1997/1998 123. 75
1998/1999 147. 56
2000/2001 221. 7
2001/2002 173. 33

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Woergl St Moritz St Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Ironwood Ironwood Willingen Willingen Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Ishpeming Schönwald Neustadt Kuopio Calgary Calgary Zao Zao Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
- - 32 32 35 42 16 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15
Sezon 1994/1995
Lillehammer Lillehammer Jyväskylä Lahti Lahti St Moritz Lake Placid Lake Placid Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Courchevel Courchevel Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Gallio Gallio Liberec Liberec Astún Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Ironwood Ishpeming Sapporo Zao Zao Schönwald Schönwald Sprova Sprova Ruka Gällivare Rovaniemi Rovaniemi punkty
- - - 64 86 - 11 12 - - - - - - - - - - - - - 74 - - - - 32 37 11 - - - - - - - - - - - 70
Sezon 1995/1996
Lauscha Brotterode Lahti Lahti Kuopio St Moritz Lake Placid Lake Placid Bad Goisern am Hallstättersee Reit im Winkl Saalfelden Berchtesgaden Sapporo Sapporo Sapporo Willingen Liberec Liberec Seefeld Westby Westby Gallio Gallio Schönwald Neustadt Örnsköldsvik Örnsköldsvik Beuil Beuil Bollnäs Falun Sapporo Zao Zao Planica Planica Braunlage Braunlage Voss Voss Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - - 15 12 - - - - - - - 82 43 32 50 - - - - 42 53 - - - - - - - - - - - - - - - - - 38
Sezon 1996/1997
Courchevel Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Hakuba Hakuba Muju Muju Caux-Neuve Caux-Neuve Brotterode Lauscha St Moritz Lake Placid Lake Placid Ramsau Villach Planica Sapporo Sapporo Sapporo Oberhof Oberhof Szczyrbskie Jezioro Zakopane Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Ishpeming Braunlage Braunlage Sapporo Zao Zao Courchevel Courchevel Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Ruka Rovaniemi punkty
- - - - - - - - - 29 19 - 9 7 41 32 39 - - - 27 15 21 43 - - - - - - - - - 27 42 - - - - - - - 35 26 - - 118
Sezon 1997/1998
Velenje Velenje Rælingen Zakopane Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Frenštát pod Radhoštěm Oberhof Oberhof Hakuba Hakuba Chamonix Chamonix Lahti Lahti Lahti Oberwiesenthal Oberwiesenthal St Moritz Sapporo Sapporo Sapporo Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Liberec Liberec Villach Planica Planica Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Oslo Ishpeming Ishpeming Willingen Willingen Schoenwald Schoenwald Sapporo Zao Zao Courchevel Courchevel Rovaniemi Ruka Ruka punkty
- - - 14 51 17 19 49 50 - - 25 11 - - - - - - - - - 52 31 30 34 - - - - - - - - - - - - - 41 33 - - - - - - - - - - 75
Sezon 1998/1999
Velenje Velenje Berchtesgaden Villach Oberstdorf Oberstdorf Zakopane Zakopane Rælingen Kuopio Lahti Lahti St Moritz Engelberg Bad Goisern am Hallstättersee Bad Goisern am Hallstättersee Sapporo Sapporo Sapporo Lauscha Lauscha Gallio Gallio Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Braunlage Braunlage Westby Westby Planica Planica Iron Mountain Neustadt Schoenwald Ishpeming Ishpeming Ishpeming Sapporo Zao Courchevel Zao Courchevel Vikersund Vikersund Hede Hede Kuopio Rovaniemi Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - 30 44 - - - 42 25 46 46 45 43 44 5 35 39 40 - - - - - 48 27 43 - - - - - - - - - - - - - 56
Sezon 1999/2000
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Zakopane Zakopane Rælingen Hakuba Hakuba Trondheim Trondheim Kuopio Lahti Lahti Innsbruck Engelberg Gallio Gallio Sapporo Sapporo Brotterode Sapporo Lauscha Braunlage Braunlage Courchevel Hakuba Courchevel Hakuba Berchtesgaden Saalfelden Mislinja Planica Westby Planica Westby Ishpeming Ishpeming Schoenwald Neustadt Eisenerz Eisenerz Zao Zao Våler Våler Harrachov Harrachov Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - 52 35 - - - - - - - - - - - - - - 51 - 53 45 32 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2000/2001
Velenje Velenje Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Winterberg St Moritz Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Brotterode Lauscha Lauscha Ramsau Schoenwald Westby Neustadt Westby Iron Mountain Planica Iron Mountain Ishpeming Chamonix Chamonix Zakopane Zakopane Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Vaaler Zao Zao Oernskoeldsvik Oernskoeldsvik Hede punkty
- - - 54 - - 57 - - - - - - - - - - - - 25 - 30 - - - - dq 34 42 52 - - 42 40 - - - 45 40 37 7
Sezon 2001/2002
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Calgary Calgary Salt Lake City Salt Lake City Oberhof Ruka Ruka Lahti Lahti St Moritz Engelberg Innsbruck Sapporo Sapporo Bischofshofen Sapporo Bischofshofen Courchevel Ishpeming Courchevel Ishpeming Lauscha Westby Westby Braunlage Braunlage Gallio Gallio Planica Iron Mountain Iron Mountain Schönwald Schönwald Zaō Zaō Vikersund Vikersund Vikersund punkty
- - 48 38 67 - - - - - - - - - - - 49 - - - - 52 - 55 - 21 - 21 - 25 24 - - - - - - - - - - - - - - 33
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

– – zawodnik nie wystartował
 dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[12]

Sezon 2002
Velenje Velenje Oberstdorf Rælingen Rælingen Falun Calgary Calgary Park City Park City punkty
- - 90 - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

- - zawodnik nie wystartował

Puchar Europy[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[5]

Sezon Miejsce Punkty
1990/1991 95. 1

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Europy[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Europy, podobnie jak w zawodach Pucharu Świata, obowiązywała inna punktacja[b].

Sezon 1990/1991
Oberwiesenthal Chaux Neuve St Moritz St Aegyd Saalfelden Ruhpolding Planica Harrachov Liberec La Molina Willingen Seefeld Gallio Neustadt Schönwald Szczyrk Ruka Rovaniemi punkty
- 15 - 38 23 44 49 - - - - - - - - - - - 1
Sezon 1991/1992
Oberwiesenthal Oberhof Courchevel St Aegyd Planica Saalfelden Ruhpolding Liberec Harrachov Willingen Willingen La Molina Szczyrk Schönwald Neustadt Chamonix Le Brassus Sprova Meldal Feldberg Feldberg punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 51 33 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

- – zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Cakadze startował wówczas jako reprezentant ZSRR.
  2. ↑ We wszystkich edycjach Pucharu Europy obowiązywała taka sama punktacja jak w Pucharze Świata – punkty zdobywało tylko 15 zawodników. W ostatnim sezonie Pucharu Europy (1992/1993) po raz ostatni liczono punkty według tych zasad. Od nowego sezonu, we wszystkich zawodach międzynarodowych punkty zdobywało już 30 zawodników (odtąd zawody Pucharu Europy powszechnie nazywa się Pucharem Kontynentalnym. W Pucharze Europy, w przeciwieństwie do Pucharu Kontynentalnego, prawo startu mieli tylko skoczkowie europejscy).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Kakha Tsakadze Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).
  2. ↑ Villa Tsakadze. sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2016-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. (ang.).
  3. ↑ K'oba Ts'akadze Bio, Stats and Results. sports-reference.com. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).
  4. ↑ Adam Kwieciński: Zawodnicy. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-23]. (pol.).
  5. ↑ a b c TSAKADZE Kakhaber 1969 GEO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-03-12].
  6. ↑ Kahaber CZAKADZE. skijumping.pl. [dostęp 2014-04-23].
  7. ↑ a b Charlie LeDuff: OLYMPICS: SKI JUMPING; The Elephant Lands.That Is All. nytimes.com, 2002-02-11. [dostęp 2014-03-29]. (ang.).
  8. ↑ Adam Kwieciński: Asiago-Gallio ITA 1987.02.07 MSJun. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  9. ↑ Adam Kwieciński: Asiago-Gallio ITA 1987.02.09 MSJun Dr. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  10. ↑ Adam Kwieciński: Harrachov CZE 1989.01.15 PS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  11. ↑ a b c d Adam Kwieciński: TSAKADZE Kakhaber 1969.01.28 GEO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  12. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u TSAKADZE Kakhaber 1969 GEO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-03-12].
  13. ↑ Adam Kwieciński: Falun SWE 1992.12.05 PS Q. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  14. ↑ Adam Kwieciński: Falun SWE 1993.02.21 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  15. ↑ Adam Kwieciński: Falun SWE 1993.02.27 MS. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  16. ↑ FIS Ski-Flying World Championships - Men's K180 20.03.1994. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-03-12]. (ang.).
  17. ↑ Adam Kwieciński: Planica SLO 1994.03.20 MSL/PS/PS Lot. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-04-06]. (pol.).
  18. ↑ World Cup - Men's Large Hill 28.11.1999. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-03-12]. (ang.).
  19. ↑ Kakhaber Tsakadze (Gruzja). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-08-12].
  20. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 03.08.2002 - Oberstdorf (Niemcy) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2014-03-12].
  21. ↑ Mistrzostwa Świata 1993. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-08-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kachaber_Cakadze&oldid=72805560”