Ejder
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
1889 |
Wodowanie |
1890 |
Imperium Osmańskie | |
Nazwa |
Ejder |
Wejście do służby |
1893 |
Wycofanie ze służby |
1909 |
Los okrętu |
złomowany w 1921 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
normalna: 138 tony |
Długość |
całkowita: 49,2 metra |
Szerokość |
5,69 metra |
Zanurzenie |
2,21 metra |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
2 maszyny parowe o łącznej mocy 2200 KM 2 kotły, 2 śruby | |
Prędkość |
24 węzły |
Uzbrojenie | |
5 działek rewolwerowych kal. 37 mm 3 torpedy | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 × 356 mm (2 x I) |
Załoga |
22 |
Ejder – turecki torpedowiec z końca XIX wieku. Okręt został zwodowany w 1890 roku w niemieckiej stoczni Germaniawerft w Kilonii, a w skład marynarki Imperium Osmańskiego został wcielony w 1893 roku. Torpedowiec wziął udział w wojnie grecko-tureckiej, a w 1909 roku został wycofany ze służby i złomowany w 1921 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Torpedowiec „Ejder” został zamówiony przez Turcję w Niemczech 23 października 1886 roku[1]. Zbudowany został w stoczni Germaniawerft w Kilonii (numer stoczniowy 36)[1]. Stępkę okrętu położono w 1889 roku, a zwodowany został w 1890 roku[1][2]. Nazwa jednostki symbolizowała smoka[3].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był torpedowcem z kadłubem wykonanym ze stali, z trzema masztami[1][2]. Długość całkowita wynosiła 49,2 metra (46,99 metra między pionami), szerokość 5,69 metra i maksymalne zanurzenie 2,21 metra[2][4][a]. Wyporność normalna wynosiła 138 ton, zaś pełna 150 ton[1][4][b]. Jednostka napędzana była przez dwie pionowe trzycylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania Germania o łącznej mocy 2200 KM, do których parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe, także wyprodukowane w macierzystej stoczni[1][4] . Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 24 węzły[1][4][c]. Zapas węgla wynosił 50 ton[1][2].
Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się pięć pięciolufowych działek rewolwerowych kalibru 37 mm L/30 Kruppa[1][4] . Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kalibru 356 mm: stała na dziobie i obracalna w części rufowej, z łącznym zapasem trzech torped[2][4][d].
Załoga okrętu składała się z 5 oficerów i 17 podoficerów i marynarzy[1][4] .
Służba[edytuj | edytuj kod]
Po przeprowadzeniu prób morskich „Ejder” został w 1893 roku wcielony w skład marynarki wojennej Imperium Osmańskiego[1][4] . W 1895 roku torpedowiec był w stanie osiągnąć prędkość 20 węzłów[1]. W kwietniu i maju 1897 roku, w trakcie wojny grecko-tureckiej, okręt prowadził rejsy patrolowe z bazy w Kepez[5]. 17 listopada tego roku „Ejder” wszedł na mieliznę nieopodal Izmiru[1]. Po przeholowaniu do Stambułu jednostka trafiła do naprawy, a do służby powróciła dopiero w 1903 roku[1][4] . W 1909 roku okręt skreślono z listy floty, a w 1921 roku został złomowany[6][e].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Langensiepen i Güleryüz 1995 ↓, s. 154 podają, że szerokość okrętu wynosiła 5,9 metra, a zanurzenie 1,3 metra.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 390 podają, że wyporność okrętu wynosiła 118 ton.
- ↑ Gardiner, Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 394 podają, że prędkość maksymalna wynosiła 22 węzły.
- ↑ Langensiepen i Güleryüz 1995 ↓, s. 154 podają, że wyrzutnie torped miały kaliber 428 mm.
- ↑ Gardiner, Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 394 podają, że okręt został wycofany ze służby około 1914 roku, a Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 390 podają, że stało się to w 1910 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1860–1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). New York: Mayflower Books Inc., 1979. ISBN 0-8317-0302-4. (ang.).
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: EJDER torpedo boat (1893). Navypedia. [dostęp 2024-03-23]. (ang.).
- Bernd Langensiepen, Ahmet Güleryüz: The Ottoman Steam Navy 1828–1923. Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-659-0.