Przejdź do zawartości

Elektrownia Wodna Kamienna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elektrownia Wodna Kamienna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Źródła energii
Źródła energii:
- główne

woda

Położenie na mapie gminy Dobiegniew
Mapa konturowa gminy Dobiegniew, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Wodna Kamienna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Wodna Kamienna”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Wodna Kamienna”
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Mapa konturowa powiatu strzelecko-drezdeneckiego, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Wodna Kamienna”
Ziemia53°02′26″N 15°56′21″E/53,040556 15,939167

Elektrownia Wodna „Kamienna”mała elektrownia wodna o mocy 0,96 MW na rzece Drawa w Zespole Elektrowni Wodnych Koronowo, ok. 1 km na południowy zachód od osady Głusko, w Drawieńskim Parku Narodowym. Jedna z najstarszych elektrowni wodnych w Polsce.

Budowę zakładu rozpoczęto w 1896 r. (w pięć lat po uruchomieniu pierwszej elektrowni wodnej na świecie), a prąd wykorzystywano pierwotnie do produkcji karbidu. Od 1909 r. elektrownia zasilała w energię powiaty Arnswalde (choszczeński), Pyritz (pyrzycki), Friedeberg Nm. (strzelecki) i części powiatu Soldin (myśliborskiego)[a]. Elektrownia z budynkiem głównym, gospodarczym i rozdzielnią, jest dziś zabytkiem techniki wysokiej rangi.[potrzebny przypis]

W latach 40. XX wieku planowano włączenie elektrowni do tzw. kaskady Drawy, w ramach której miały powstać piętrzenia w Mostnikach, Moczelach, Zatomiu i Barnimiu. Plany te nie zostały zrealizowane. Zwiedzanie elektrowni jest możliwe po uzgodnieniu z jej obsługą[1].

W latach 1982–1983 odmulanie zbiornika stało się ostatnim aktem wyginięcia polskiej populacji łososia (zamulenie tarlisk utrzymywało się do jesieni 1985)[2].

Elektrownia została gruntownie zmodernizowana w 2012 roku. Wykonano nowe bliźniacze turbiny Francisa o znacznie wyższej sprawności, oryginalne generatory poddano modernizacji. Producentem nowych turbin oraz wykonawcą modernizacji była firma ZRE Gdańsk S.A[3].

  1. Do 1945 roku elektrownia znajdowała się na terytorium Niemiec.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kucharski B., Pawlaczyk P. Drawieński Park Narodowy i okolice. Przewodnik turystyczny.Wyd. PTTK Kraj.
  2. Ryszard Bartel. Ryby dwuśrodowiskowe, ich znaczenie gospodarcze, program restytucji tych gatunków. „Supplementa ad Acta Hydrobiologica”. 3, s. 37–55, 2002. ISSN 1643-3157. [dostęp 2016-02-03]. , Za: Łosoś atlantycki. salmon.pl. [dostęp 2016-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-22)]. (pow.: Chełkowski 1986)
  3. Elektrownie Wodne Sp. z o.o., list referencyjny z 2013

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Elżbieta Hołubczat, Dariusz Janicki, Drawieński Park Narodowy. Walory kulturowe, DPN, Drawno, 2013, s.23-24