Drawieński Park Narodowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Drawieński Park Narodowy
Logotyp Drawieński Park Narodowy
Ilustracja
Wieczorna cisza nad jeziorem Ostrowiec
park narodowy
Państwo  Polska
Położenie pogranicze woj. zachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego
Siedziba Drawno
Mezoregion Równina Drawska
Data utworzenia 1 maja 1990
Akt prawny Dz.U. z 1990 r. nr 26, poz. 151
Powierzchnia 115,36 km²
Powierzchnia otuliny 352,67 km²
Obszary chronione 12 obszarów ochrony ścisłej w Parku, 5 rezerwatów przyrody w otulinie
Ochrona ścisła 1391,62 ha
czynna 9609,27 ha
krajobrazowa 534,77 ha[1]
Odwiedzający 27 tys. w 2009 roku:
kajakarze 12 665,
biwakowicze 9863,
wędkarze 2583, uczestnicy wycieczek 1901[2]
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Drawieński Park Narodowy”
Ziemia53°06′N 15°56′E/53,100000 15,933333
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Drawieński Park Narodowy – jeden z 23 polskich parków narodowych, położony jest na terenie trzech województw: lubuskiego, zachodniopomorskiego i wielkopolskiego.

Został utworzony 1 maja 1990 roku na powierzchni 8691,50 ha[3]. Obecnie zajmuje powierzchnię 11 535,66 ha, w tym w wieczystym użytkowaniu Parku 11 210,6922 ha:[1]

Park znajduje się w północno-zachodniej Polsce, na Równinie Drawskiej, w kompleksie Puszczy Drawskiej. Południowa granica Parku przebiega wzdłuż drogi krajowej nr 22[4].

Położenie geograficzne Parku:

  • długość geograficzna od 15°45′ do 16°45′E
  • szerokość geograficzna od 53°00′ do 53°15′N

Lasy na terenie Parku zajmują 83% powierzchni. W większości są to lasy bukowe i dębowo-bukowe, a także bory sosnowe. Ponadto 10% powierzchni wodnej Parku zajmują jeziora wraz z rzekami. Główne rzeki to: Drawa i Płociczna. Jeziora: 20 zbiorników wodnych, w tym unikatowe w skali kraju, Jezioro Czarne. Największe jezioro to Ostrowiec. W Parku znajduje się 12 obszarów ochrony ścisłej[5].

Meromiktyczne Jezioro Czarne

Wokół Parku wyznaczono otulinę o powierzchni 352,67 km²[1].

Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]

 Ta sekcja od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Flora (ok. 900 gatunków)[6] Fauna[7]

Obszary ochrony ścisłej[edytuj | edytuj kod]

Ważka w spoczynku – Drawieński Park Narodowy
Widok na jezioro Ostrowiec – największe jezioro na terenie DPN
Pozostałości po XIX w. węgorni na rzece Płocicznej

Najcenniejsze przyrodniczo fragmenty Parku, o powierzchni 1391,62 ha, podlegają ścisłej ochronie. W tym celu wyznaczono następujące obszary ochrony ścisłej[5]:

  • w województwie lubuskim:
  1. Moczele – Żeleźnica
  2. Święta Hala
  3. Rynna Moczelska
  4. Jezioro Czarne
  5. Wyspy i półwyspy jeziora Ostrowieckiego
  • w województwie zachodniopomorskim:
  1. Przełom Drawy
  2. Runica
  3. Głodne Jeziorka
  4. Sicienko
  5. Pustelnik
  6. Wydrowe Łęgi
  7. Dolina Płocicznej

Rezerwaty w otulinie Drawieńskiego PN[edytuj | edytuj kod]

W otulinie Parku znajduje się 5 rezerwatów przyrody:[8]

  • w województwie lubuskim:
  1. Torfowisko Osowiec
  • w województwie zachodniopomorskim:
  1. Leśne Źródła
  2. Mszary Tuczyńskie
  3. Stary Załom
  4. Torfowisko Konotop

Ścieżki poznawcze[edytuj | edytuj kod]

Ścieżki dydaktyczne w Parku nazywane są ścieżkami poznawczymi i oznakowano je w terenie zielonymi choinkami na białym kwadracie. Wytyczono 5 ścieżek poznawczych, w tym 3 w północno-zachodnim (NW) rejonie Parku oraz 2 w południowym (S) rejonie:

  • „Drawnik” (NW) – 4 km, czas przejścia 2 godz.,
  • „Barnimie” (NW) – 3 km + 4 km, łączny czas przejścia 3 godz.,
  • „Międzybór” (NW) – 4 km, czas przejścia 2 godz. 30 min,
  • „Głusko” (S) – 3 km, czas przejścia 40 min,
  • „Jezioro Ostrowieckie” (S) – 7 km (wariant I) lub 5 km (wariant II)

Ponadto na terenie Parku wyznaczono ścieżkę geologiczną „Petrografia terenów nad Drawą” – 3,8 km, czas przejścia 2 godz.[9]

Administracja Drawieńskiego PN[edytuj | edytuj kod]

Dyrekcja Drawieńskiego Parku Narodowego
ul. Leśników 2
73-220 Drawno

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Statystyki. Drawieński Park Narodowy. [dostęp 2018-12-30].
  2. ↑ Drawieński Park Narodowy. W: Polskie parki narodowe [on-line]. [dostęp 2018-12-30].
  3. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1990 r. ws. utworzenia Drawieńskiego Parku Narodowego (Dz.U. z 1990 r. nr 26, poz. 151).
  4. ↑ Informacje ogólne (pol.). Drawieński Park Narodowy. [dostęp 2011-12-03].
  5. ↑ a b Obszary ochrony ścisłej (pol.). dpn.pl. [dostęp 2018-12-30].
  6. ↑ Flora (pol.). Drawieński Park Narodowy. [dostęp 2014-05-19].
  7. ↑ Fauna (pol.). Drawieński Park Narodowy. [dostęp 2014-05-19].
  8. ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
  9. ↑ Ścieżki dydaktyczne. Drawieński Park Narodowy. [dostęp 2018-12-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Parki narodowe w Polsce
Parki narodowe, krajobrazowe i rezerwaty przyrody województwa lubuskiego
Parki narodowe
Parki krajobrazowe
Rezerwaty przyrody
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Drawieński_Park_Narodowy&oldid=63520332”