Emilia Kunawicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilia Kunawicz
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1905
Czortków

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1989
Wrocław

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Dziedzina sztuki

literatura

Emilia Kunawicz (ur. 1 czerwca 1905 w Czortkowie, zm. 14 lutego 1989 we Wrocławiu) – polska pisarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła seminarium nauczycielskie. W latach 1962–1964 studiowała historię na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1925–1942 pracowała jako nauczyciel na Wileńszczyźnie. Od 1942 przebywała na robotach przymusowych w III Rzeszy. Od 1945 mieszkała na Dolnym Śląsku, gdzie była kuratorem społecznym. W 1960 przeprowadziła się do Wrocławia.

Pochowana na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[1].

Grób Emili Kunawicz na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Dzieciństwo (powieść)
  • Serce nienasycone (powieść)
  • Karambol na mlecznej drodze (powieść)
  • Splątana przędza (powieść)
  • Szara gęś (wspomnienia)
  • Na siedem spustów (powieść dla młodzieży)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Emilia Kunawicz - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-08-07].