Endre Szervánszky

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Endre Szervánszky
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1911
Kistétény

Pochodzenie

węgierskie

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 1977
Budapeszt

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Endre Szervánszky (ur. 27 grudnia 1911 w Kistétény, zm. 25 czerwca 1977 w Budapeszcie[1][2]) – węgierski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako dziecko uczył się gry na klarnecie[2]. W latach 1931–1936 studiował kompozycję pod kierunkiem Alberta Siklósa na Akademii Muzycznej w Budapeszcie[1][2]. Od 1941 do 1948 roku uczył kompozycji w średniej szkole muzycznej, następnie w latach 1948–1977 wykładał na Akademii Muzycznej[1][2]. Do grona jego uczniów należeli Sándor Balassa i László Sáry[1].

Dwukrotny laureat Nagrody Kossutha (1951 i 1955)[1][2] oraz Nagrody Erkela (1953 i 1954)[2]. W 1972 roku został uhonorowany tytułem Zasłużonego Artysty (Érdemes Művésze díj)[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzył w umiarkowanie nowoczesnych formach, nawiązywał do folklorystyki w stylu Zoltána Kodálya[1]. W połowie lat 50. w celu pogłębienia siły wyrazu zradykalizował swój język dźwiękowy w duchu bliskim Béli Bartókowi, później zwrócił się w stronę dodekafonii i punktualizmu[1]. W ostatnich latach życia niewiele tworzył, nie będąc w stanie w obliczu prądów awangardowych wypracować własnego stylu[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Divertimento I na smyczki (1939)
  • Divertimento II na małą orkiestrę (1942)
  • Divertimento III na smyczki (1942–1943)
  • 2 suity orkiestrowe (I 1944–1945, II 1948)
  • Symfonia (1946–1948)
  • Serenada na smyczki (1947–1948)
  • Rapsodia (1950)
  • Serenada na klarnet i orkiestrę (1950–1951)
  • Koncert fletowy (1953)
  • Concerto in memoriam Attila József (1954)
  • Wariacje (1964)
  • Koncert klarnetowy (1965)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1936–1937, II 1956–1957)
  • 20 małych duetów na 2 skrzypiec (1942)
  • Sonata skrzypcowa (1945)
  • 25 duetów na 2 skrzypiec (1946)
  • Kwintet klarnetowy (1948)
  • Trio na obój, klarnet i fagot (1950)
  • Trio na flet, skrzypce i altówkę (1951)
  • Sonatina na flet (1951)
  • 2 kwintety dęte (I 1953, II 1957)
  • 5 etiud koncertowych na flet (1956)
  • Suita na 2 flety (1956)
  • 2 duety na 3 flety (1972)

Utwory fortepianowe

  • Sonatina (1940)
  • Sonatina na duet fortepianowy (1950)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Requiem na chór i orkiestrę (1963)
  • 3 Spiritual Songs na sopran, flet i fortepian (1972)
  • kantata Az Éj na podwójny chór i orkiestrę (1975)

Balet

  • Napkeleti mese (1948–1949)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 243. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3560–3561. ISBN 0-02-865571-0.