Entoloma corvinum
_Noordel._2332449173.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Entoloma corvinum |
| Nazwa systematyczna | |
| Entoloma corvinum (Kühner) Noordel. Nordic Jl Bot. 2(2): 162 (1982) | |
_Noordel._2571116449.jpg)
Entoloma corvinum (Kühner) Noordel. – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1954 r. Robert Kühner, nadając mu nazwę Rhodophyllus corvinus. Obecną nazwę nadał mu Machiel Evert Noordeloos w 1982 r.[1]
- Leptonia corvina (Kühner) P.D. Orton 1960
- Rhodophyllus corvinus Kühner 1954[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 5–40 mm, początkowo stożkowaty lub półkulisty, potem wypukły z niewielkim zagłębieniem, rzadko pępówkowaty, niehigrofaniczny, nieprążkowany. Brzeg początkowo podwinięty, potem wyprostowany. Powierzchnia jednolicie ciemnoniebieskoczarna lub indygo, nie blaknąca, całkowicie owłosiona lub aksamitna, z wiekiem rozpadający się na drobne łuski[3].
Od 25 do 35 z 2–5 międzyblaszkami, średnio gęste, przyrośnięte lub zbiegające ząbkiem, początkowo białe, potem różowe. Ostrza całe, tej samej barwy[3].
Wysokość 30–70 mm, grubość 1,5–4 mm, cylindryczny lub spłaszczony z podłużnym rowkiem, często przy podstawie rozszerzony, początkowo w kolorze kapelusza, z wiekiem bledszy i z odcieniem fioletowym, na całej powierzchni drobnowłóknisto-prążkowany z ciemniejszymi włóknami, u podstawy z białą grzybnią[3].
Pod skórką tej samej barwy co skórka, wewnątrz jaśniejszy. Zapach i smak słaby, nieokreślony[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki 4-zarodnikowe, bez sprzążek. Zarodniki 8–11(–11,5) x 6–7,5(–8) µm, Q = 1,1–1,6, w widoku z boku 5–7-kątne. Krawędź blaszek sterylna. Cheilocystydy 20–60 × 5–15 µm, cylindryczne do maczugowatych. Strzępki skórki przejściowe między cutis a trichodermą na brzegu, bardziej przypominające trichodermę w środku, złożone z napęczniałych elementów końcowych o wymiarach 30–80 × 15–30 µm. W skórce pigment niebieski, wewnątrzkomórkowy. Brak sprzążek[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano występowanie Entoloma coelestinum głównie w Europie, poza nią tylko na pojedynczych stanowiskach na kontynencie azjatyckim i w Japonii[4]. Jest tu szeroko rozprzestrzeniony, ale rzadki[3]. Brak go w wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski Władysława Wojewody z 2003 r.[5] Po raz pierwszy w Polsce jego stanowiska podano w 2018 r. w Sudetach[6]
Grzyb naziemny występujący na półnaturalnych murawach z mchami i na wysokogórskich halach, także w górskich lasach bukowych na podłożu skał wapiennych na glebie wapiennej w pobliżu paproci pióropusznik strusi (Mattheucia struthiopteris) oraz w wilgotnych miejscach w lasach sosnowych. Owocniki tworzy głównie od czerwca-października[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-08] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-02-08] (ang.).
- ↑ a b c d e f g M.E. Noordeloos, Entoloma, s. 1, „Fungi Euroaei”, 5 (1), Mycobank, s. 1–760 [dostęp 2023-02-08].
- ↑ Występowanie Entoloma corvinum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-02-08] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-01-27].