Entoloma pallens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Entoloma pallens
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

dzwonkówkowate

Rodzaj

dzwonkówka

Gatunek

Entoloma pallens

Nazwa systematyczna
Entoloma pallens (Maire) Arnolds
Biblthca Mycol. 90: 341 (1982)

Entoloma pallens (Maire) Arnolds – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1937 r. René Charles Maire, nadając mu nazwę Eccilia pallens. Obecną nazwę nadał mu Eef Arnolds w 1982 r.[1]

Synonimy:

  • Eccilia pallens Maire 1937
  • Paraleptonia pallens (Maire) P.D. Orton 1991
  • Rhodophyllus pallens (Maire) J. Favre 1941[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 15–33 mm, początkowo płasko-wypukły, później rozszerzający się z zagłębionym środkiem, niehigrofaniczny. Powierzchnia bladożółta lub szaraworóżowa z nieco ciemniejszymi koncentrycznymi strefami, zazwyczaj promieniście włókienkowata do lekko łuskowatej wokół środka[3].

Blaszki

Od 20 do 25, l = 1–3, do 3 mm grubości, dość rzadkie, zbiegające na trzon, grube, łukowate lub brzuchate, czasem tworzące anastomozy, początkowo białe, potem łososiowe[3].

Trzon

Wysokość 14–825 mm, grubość 2–4 mm, cylindryczny. Powierzchnia biała lub blado ochrowa, lekko prążkowana wzdłużnie, u nasady z biała grzybnią[3].

Miąższ

W kapeluszu bardzo cienki, tej samej barwy co skórka, w trzonie dość kruchy, tej samej barwy co powierzchnia. Zapach silnie mączny, smak mocno mączno-zjełczały[3].

Cechy mikroskopowe

Podstawki 27–135 × 10–15 µm, zazwyczaj 4-zarodnikowe, rzadko 2-zarodnikowe, bez sprzążek. Zarodniki 8,5–11,5 × 7–9 µm, Q = 1,15–1,4, szeroko elipsoidalne, w widoku z boku 6–8–kątne. Krawędź blaszek płodna. Brak cystyd. Strzępki skórki cylindryczne o szerokości 2–9 µm. Pigment bardzo blady, prawie niewidoczny, wewnątrzkomórkowy. Brak sprzążek[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Podano występowanie Entoloma pallens tylko w niektórych krajach Europy[4]. Jest bardzo rzadki[3]. Brak go w wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski Władysława Wojewody z 2003 r.[5] Po raz pierwszy w Polsce jego stanowiska podała Anna Bujakiewicz w 2004 r.[6]

Grzyb naziemny występujący na żyznych glebach na trawiastych terenach[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-11] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-02-11] (ang.).
  3. a b c d e f g M.E. Noordeloos, Flora Agaricina Neerlandica -- Critical monographs on the families of agarics and boleti occuring in the Netherlands. 1: Entolomataceae 1, Mycobank, 1988, s. 1–192 [dostęp 2023-02-08].
  4. Występowanie Entoloma pallens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-02-11] (ang.).
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-02-11].