Estońska Partia Centrum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Estońska Partia Centrum
Eesti Keskerakond
Ilustracja
Państwo

 Estonia

Skrót

KE

Lider

Mihhail Kõlvart

Data założenia

1991

Adres siedziby

Tallinn

Ideologia polityczna

socjalliberalizm
centryzm

Barwy

zielona

Strona internetowa

Estońska Partia Centrum (est. Eesti Keskerakond, KE[1][2]) – estońska centrowa i socjalliberalna[3] partia polityczna, działająca od 1991. Ugrupowanie należy do Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów. Założycielem i długoletnim przywódcą partii był Edgar Savisaar, wieloletni burmistrz Tallinna, pierwszy premier po ogłoszeniu niepodległości (1990–1992).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Partia została założona 12 października 1991[4]. W pierwszych wyborach, w których wzięła udział, występowała jeszcze jako Estoński Front Ludowy (krajowa organizacja niepodległościowa), zajmując trzecie miejsce. Od tego czasu pozostaje jedną z głównych sił politycznych w Estonii. Centryści oficjalnie kierują swój program wyborczy do klasy średniej. Są partią cieszącą się stosunkowo wysokim poparciem wśród mieszkańców Estonii narodowości rosyjskiej. Lider KE w 2007 sprzeciwiał się przeniesieniu Pomnika Wyzwolicieli Tallinna (Brązowego Żołnierza) z centrum estońskiej stolicy[5].

Edgar Savisaar kierował Estońską Partią Centrum od jej założenia do 1995 i ponownie od 1996 do 2016. W latach 1995–1996 na czele partii stała Andra Veidemann[6]. W listopadzie 2016 nowym przewodniczącym ugrupowania został Jüri Ratas[7]. We wrześniu 2023 przewodniczącym partii został Mihhail Kõlvart[8].

W 1995 partia weszła w skład koalicji współtworzącej gabinet Tiita Vähiego. Opuściła ją jednak już w tym samym roku po zdymisjonowaniu Edgara Savisaara w związku z tzw. aferą podsłuchową z jego udziałem[4]. Ponownie współrządziła w latach 2002–2003 (rząd Siima Kallasa wspólnie z Estońską Partią Reform) i w latach 2005–2007 (rząd Andrusa Ansipa, wspólnie z Estońską Partią Reform i Estońskim Związkiem Ludowym). Od 2007 ponownie pozostawała w opozycji. W 2016 partia współtworzyła nową koalicję rządową z socjaldemokratami i chadekami, w ramach której jej lider Jüri Ratas objął urząd premiera[9]. Po wyborach w 2019 lider centrystów pozostał na czele rządu; partia utrzymała koalicję z ugrupowaniem Isamaa oraz porozumiała się z narodowo-konserwatywną EKRE[10].

W styczniu 2021 Jüri Ratas ustąpił z funkcji premiera[11]. Estońska Partia Centrum pozostała ugrupowaniem rządzącym, zawiązując koalicję z Estońską Partią Reform i współtworząc rząd Kai Kallas[12]. Koalicja ta rozpadła się w czerwcu 2022, kiery to ministrowie z KE zostali odwołani[13].

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wyniki w wyborach do Zgromadzenia Państwowego[14][3]
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty (Zgromadzenie Państwowe) Zmiana
1992 12,3% 15
1995 14,2% +1,9 16 +1
1999 23,4% +9,2 28 +12
2003 25,4% +2 28
2007 26,1% +0,7 29 +1
2011 23,3% –2,8 26 –3
2015[15] 24,8% +1,5 27 +1
2019[16] 23,1% –1,7 26 –1
2023[17] 15,3% –7,8 16 –10
Wyniki w wyborach do Parlamentu Europejskiego[14]
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty Zmiana
2004 17,5% 1
2009 26,1% +8,6 2 +1
2014 22,4% –3,7 1 –1
2019 14,4% –8,0 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyniki wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2014 r.. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-05-08].
  2. EESTI KESKERAKOND (KE). vabaeestisona.com, 19 lutego 2019. [dostęp 2019-05-08]. (est.).
  3. a b Parties and Elections in Europe: Estonia. parties-and-elections.eu. [dostęp 2019-05-12]. (ang.).
  4. a b System partyjny Estonii. eesti.pl, 24 grudnia 2005. [dostęp 2017-06-13].
  5. Lõhestaja number üks. postimees.ee, 30 kwietnia 2007. [dostęp 2017-06-13]. (est.).
  6. Leaders of Estonia. zarate.eu. [dostęp 2017-06-13]. (ang.).
  7. Kazimierz Popławski: Jüri Ratas nowym liderem Estońskiej Partii Centrum. przegladbaltycki.pl, 5 listopada 2016. [dostęp 2017-06-13].
  8. Keskerakond valis uueks juhiks Mihhail Kõlvarti. err.ee, 10 września 2023. [dostęp 2023-09-27]. (est.).
  9. Valitsus andis ametivande. err.ee, 23 listopada 2016. [dostęp 2017-06-13]. (est.).
  10. New Estonian government appointed to office by Kaljulaid. bnn-news.com, 25 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
  11. Jüri Ratas resigns as prime minister following loan scandal. err.ee, 13 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-25]. (ang.).
  12. Gallery: Kaja Kallas’ government takes oath of office. err.ee, 26 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-26]. (ang.).
  13. Kallas saatis Keskerakonna valitsusest välja. err.ee, 3 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-04]. (est.).
  14. a b Previous elections. valimised.ee. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  15. Hääletamis- ja valimistulemus hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2017-06-13]. (est.).
  16. Voting and election result. rk2019.valimised.ee, 5 marca 2019. [dostęp 2019-03-06]. (ang.).
  17. Reform Party weighing four coalition options. err.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).