Eta Herculis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eta Herculis
η Her
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Herkules

Rektascensja

16h 42m 53,765s[1]

Deklinacja

+38° 55′ 20,11″[1]

Paralaksa (π)

0,03002 ± 0,00011[1]

Odległość

108,65 ± 0,40 ly
33,31 ± 0,12 pc

Wielkość obserwowana

3,50m[1]

Rozmiar kątowy

0,00256[2]

Ruch własny (RA)

35,41 ± 0,09 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−85,30 ± 0,10 mas/rok[1]

Prędkość radialna

8,27 ± 0,16 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym i gwiazda ciągu głównego

Typ widmowy

G7 IIIFe-1[1]

Masa

2,3 M[2]

Promień

9,5 R[2]

Jasność

50 L[2]

Wiek

1 mld lat[2]

Temperatura

4900 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 44 Her
2MASS: J16425376+3855202
Bonner Durchmusterung: BD+39°3029
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 626
Boss General Catalogue: GC 22502
Katalog Gliesego: GJ 636
Katalog Henry’ego Drapera: HD 150997
Katalog Hipparcosa: HIP 81833
Katalog jasnych gwiazd: HR 6220
SAO Star Catalog: SAO 65504

Eta Herculis (η Her) – gwiazda w gwiazdozbiorze Herkulesa. Znajduje się około 109 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Eta Herculis jest żółtym olbrzymem należącym do typu widmowego G8. Jego jasność jest 50 razy większa niż jasność Słońca, a temperatura jest równa 4900 K. interferometryczny pomiar średnicy kątowej pozwala stwierdzić, że gwiazda ma 9,5 raza większy promień niż Słońce. Obliczona masa jest 2,3 raza większa niż masa Słońca, gwiazda ma około miliarda lat, rozpoczęła życie jako biała gwiazda typu widmowego A0 podobna do Wegi. Ma dość niską metaliczność, tylko 60% słonecznej[2].

Gwiazda ma dwie optyczne towarzyszki, Eta Herculis B i C. Bliższa z nich, składnik C, ma wielkość gwiazdową 13,94m i znajduje się 82,7 sekundy kątowej od olbrzyma (pomiar z 2006 r.). Składnik B ma wielkość 11,72m i w 2013 roku był odległy o 116,7″[3]. Gdyby był związany grawitacyjnie z olbrzymem, musiałby być czerwonym karłem oddalonym o co najmniej 4000 au; w ciągu 125 lat obserwacji odległość między gwiazdami wzrosła jednak na tyle, że uważa się go raczej za niezwiązany obiekt tła[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Eta Herculis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h Jim Kaler: Eta Herculis. STARS, 2008-10-10. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  3. Mason et al.: WDS J16429+3855A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.