Eugeniusz Rozwadowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Rozwadowski
Eugeniusz Jordan-Rozwadowski
Eugen (Jordan-) Rozwadowski
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1883
Wiązowa, Austro-Węgry

Data śmierci

1947

Chargé d'affaires RP w Holandii
Okres

od 1920
do 1921

Poprzednik

Jan Włodek

Następca

Józef Wierusz-Kowalski

Konsul Generalny RP w Królewcu
Okres

od 1921
do 1922

Poprzednik

Stanisław Srokowski

Następca

dr Zygmunt Merdinger

Konsul Generalny RP w Kolonii
Okres

od 1922
do 1928

Poprzednik

Heliodor Sztark

Następca

Sylwester Gruszka

Konsul Generalny RP w Nowym Jorku
Okres

od 1928
do 1929

Poprzednik

Tadeusz Marynowski

Następca

dr Mieczysław Marchlewski

Konsul Generalny RP w Trieście
Okres

od 1930
do 1932

Poprzednik

Włodzimierz Kwiatkowski

Następca

Stanisław Dygat

p.o. Kierownika Konsulatu PRL w Nowym Jorku
Okres

od 1945
do 1947

Poprzednik

Sylwin Strakacz

Następca

Jan Galewicz

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Komandor Orderu San Marino

Eugeniusz Rozwadowski, Eugeniusz Jordan-Rozwadowski, Eugen (Jordan-) Rozwadowski (ur. 31 grudnia 1883 w Wiązowej, zm. 1947[1]) – dyplomata i urzędnik konsularny Austro-Węgier i II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzicami byli Eugeniusz (1839–1910), ziemianin, uczestnik powstania styczniowego i Maria z Żarskich. Miał brata Konstantego, również dyplomatę. Po ukończeniu studiów w 1911 wstąpił do służby konsularnej Austro-Węgier, m.in. pełniąc funkcję attachê konsularnego/wicekonsula w Nowym Jorku (1913–1918). Od 1919 w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej – jako radca poselstwa RP w Hadze. Od 1920 do 1921 kierował placówką jako chargé d’affaires ad interim.

Następnie odwołany do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych i mianowany na konsula generalnego w Królewcu. Funkcję sprawował od 1 listopada 1921 do 1 listopada 1922, gdy został przeniesiony na stanowisko konsula generalnego w Kolonii. Konsulatem kierował do 1 czerwca 1928, gdy został mianowany konsulem generalnym w Nowym Jorku. 1 października 1929 odwołany do centrali MSZ i przeniesiony w stan rozporządzalności z przydziałem do Departamentu Konsularnego. 1 listopada 1930 otrzymał nominację na konsula generalnego w Trieście, gdzie pracował do końca 1932. 1 stycznia 1933 odwołany do centrali MSZ i ponownie przeniesiony w stan rozporządzalności, 1 lipca 1933 ostatecznie przeszedł w stan spoczynku.

W okresie lat 1945–1947 ponownie pełnił funkcję p.o. kierownika konsulatu w Nowym Jorku, tym razem reprezentując Polskę Ludową. Zmarł w 1947[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Anna Szczepańska-Dudziak: Organizacja i funkcjonowanie polskiej służby konsularnej w latach 1945–1949, Dzieje Najnowsze, Rocznik XLIX – 2017, 1, s. 184
  2. M.P. z 1947 r. nr 16, poz. 35 „za zasługi na polu ogólno-państwowej pracy”.
  3. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 13, s. 137, 1933. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]