Heliodor Sztark
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1886 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Kier. Konsulatu RP w Kolonii | |
Okres | |
Następca | |
Konsul RP w Leningradzie | |
Okres | |
Następca |
Leon Różycki |
Konsul Generalny RP w Szczecinie | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
Konsul Generalny RP w Pittsburghu | |
Okres | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Heliodor Sztark (ur. 28 marca 1886 w Koninie, zm. 3 lutego 1969 w Weslaco, Teksas) – polski inżynier budownictwa, dyplomata, urzędnik konsularny, wykładowca akademicki, meloman.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Daniela i Natalii z d. Peczke. Absolwent politechnik – w Darmstadt (Technische Hochschule zu Darmstadt) i Brnie (C. k. česká technická vysoká škola Františka Josefa v Brně). Był zatrudniony w Łodzi (Lolat Eisenbeton), Warszawie, Moskwie, na Białorusi oraz na kolei Murmańskiej (1915–1918). Z ramienia Polskiej Misji Wojskowej prowadził biuro werbunkowo-rejestracyjne w Archangielsku (1919). W tymże roku powraca do kraju podejmując służbę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, m.in. na stanowiskach – kier. konsulatu, wicekonsula/konsula w Kolonii (1919–1922), prac. MSZ (1922–1926), konsula w Leningradzie (1926–1928), prac. Departamentu Administracyjnego MSZ (1928–1931), konsula i kier. konsulatu/konsula generalnego w Szczecinie (1931–1938), prac. MSZ (1938), likwidatora poselstwa w Wiedniu w randze konsula gen. (1938), konsula gen. w Pittsburghu (1938–1945). Następnie osiadł w Weslaco w Teksasie, m.in. prowadząc lektorat z języka rosyjskiego w Pan American College w Edinburgu (obecnie University of Texas Rio Grande Valley) i w bazie lotniczej w Harlingen (Harlingen Air Force Base) oraz propagując utwory Chopina, Karłowicza i Szymanowskiego. Władał również angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Został pochowany na cmentarzu katolickim w dolinie rzeki Rio Grande.
Ordery i odznaczenia[1]
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[2]
- Medal Niepodległości (9 listopada 1932)[3]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Brązowy Medal za Długoletni Służbę
- Komandor z Gwiazdą Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)
- Komandor Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
- Komandor Orderu Leopolda II (Belgia)
- Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy)
- Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Kawaler Orderu Orła Białego (Jugosławia)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie "Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej", 1939, s. 242. [dostęp 2023-04-06].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za pracę społeczno-organizacyjną na obczyźnie”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296 „za pracę na polu odzyskania niepodległości”.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Konsulowie II Rzeczypospolitej w Kolonii
- Konsulowie II Rzeczypospolitej w Szczecinie
- Konsulowie II Rzeczypospolitej w USA
- Konsulowie II Rzeczypospolitej w ZSRR
- Ludzie urodzeni w Koninie
- Odznaczeni Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Leopolda II
- Polacy odznaczeni Orderem Orła Białego (Serbia)
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego
- Polacy odznaczeni Orderem Świętych Maurycego i Łazarza
- Urodzeni w 1886
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1969