Ewa Leś
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| profesor nauk społecznych | |
| Specjalność: polityka społeczna | |
| Doktorat |
26 maja 1982 |
| Habilitacja |
24 stycznia 2001 |
| Profesura |
9 lutego 2017 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
Ewa Elżbieta Leś (ur. 1953) – polska politolog, profesor nauk społecznych, i profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistka w zakresie szeroko rozumianej polityki społecznej (w tym m.in. tzw. gospodarki społecznej) oraz organizacji pozarządowych[1] wykładowca na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykładowca w Instytucie Polityki Społecznej na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Podyplomowego Studium Zarządzania Organizacjami Pozarządowymi w Collegium Civitas, Podyplomowych Studiów Zarządzania Gospodarką Społeczną w Instytucie Polityki Społecznej UW oraz Pracowni Badań Organizacji Non-profit w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk. W pracy naukowej zajmuje się polityką rodzinną oraz polityką wobec tzw. Trzeciego Sektora. W kręgu jej zainteresowań badawczych leżą także zagadnienia nierówności społeczno-ekonomicznych w Polsce w okresie transformacji ustrojowej oraz kwestie przebudowy sfery społecznej w Polsce i państwach UE i OECD. Zaangażowana w wiele programów na rzecz rozwoju Trzeciego Sektora, m.in. kierownik projektu PIW EQUAL „Tu jest praca”. Prowadziła międzynarodowe badania sektora non-profit w Polsce. 9 lutego 2017 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk społecznych[2].
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał ją na członka Narodowej Rady Rozwoju[3]. Także w październiku 2015 została członkiem tego gremium[4]. W 2018 przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego Piotr Gliński powołał ją w skład Rady Narodowego Instytut Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[5]. W latach 2021–2023 członkini Rady Naukowej Instytutu Pokolenia[6][7].
Autorka licznych publikacji naukowych i popularnonaukowych.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Organizacje Obywatelskie w Europie Środkowo-Wschodniej (1994)
- Od filantropii do pomocniczości: studium porównawcze rozwoju i działalności organizacji społecznych (2000)
- Zarys historii dobroczynności i filantropii w Polsce (2001)
- Pomoc społeczna. Od klientyzmu do partycypacji (2003)
- Z teorii i praktyki gospodarki społecznej (2006; współredakcja naukowa Małgorzata Ołdak)
- Przedsiębiorstwo społeczne w rozwoju lokalnym (2007, współredakcja naukowa Małgorzata Ołdak)
- Gospodarka społeczna i przedsiębiorstwo społeczna. Wprowadzenie do problematyki (2008, redakcja naukowa)
- Podstawy kształcenia w zakresie przedsiębiorczości społecznej. Pakiet edukacyjny (2008, współredakcja naukowa Małgorzata Ołdak).
W 2009 za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób potrzebujących pomocy została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].
Od 2012 ekspert zespołu kandydata na premiera rządu technicznego - prof. Piotra Glińskiego w zakresie polityki społecznej[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. UW dr hab. Ewa Leś. 20 listopada 2012. [dostęp 2014-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 kwietnia 2016)].
- ↑ Prof. dr hab. Ewa Elżbieta Leś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-03-23].
- ↑ Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. www.prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Prezydent powołał Narodową Radę Rozwoju. www.prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Rada Narodowego Instytutu Wolności. niw.gov.pl. [dostęp 2019-04-20].
- ↑ Rada Instytutu – Instytut Pokolenia [online] [dostęp 2024-01-04] (pol.).
- ↑ Premier Mateusz Morawiecki powołał członków Rady Instytutu POKOLENIA [online], wnp.pl [dostęp 2024-01-04] (pol.).
- ↑ Odznaczenia z okazji Dnia Pracownika Socjalnego. prezydent.pl, 20 listopada 2009.
- ↑ Eksperci prof. Glińskiego. 24.02.2013.