Feliks Huskowski
 pułkownik uzbrojenia
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Feliks Wiktor Huskowski |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Feliks Wiktor Huskowski (ur. 22 października 1885, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.
Był synem Wiktora. Jesienią 1920 pełnił służbę w Departamencie V Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych. 9 września 1920 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 kwietnia 1920 w korpusie oficerów artylerii, w grupie byłych oficerów armii rosyjskiej i korpusów wschodnich[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 26. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W latach 1923–1924 pełnił służbę w Departamencie III Artylerii i Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku kierownika referatu, pozostając na ewidencji Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr 1 w Warszawie[2]. 3 maja 1926 został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 6. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[3]. Przed 1928 został przeniesiony w stan spoczynku. W 1934 pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[4].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Wiosną 1940 został zamordowany w Charkowie.
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roczniki Oficerskie 1923 i 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934.
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
- Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Jędrzeja Tucholskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2.