Filip Ćwik
| Data i miejsce urodzenia |
1973 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
fotograf, fotoreporter |
| Narodowość |
polska |
| Strona internetowa | |
Filip Ćwik (ur. 1973 w Szczecinie) – polski fotograf, fotoreporter[1][2][3]. Laureat 3 nagrody w konkursie fotografii prasowej World Press Photo[4][5]. Członek założyciel agencji Napo Images oraz Fundacji Napo[2][6][7][8].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1992–1997 studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (kulturoznawstwo), związany z mazowieckim środowiskiem fotograficznym – mieszka, pracuje, tworzy w Warszawie[1][6][9]. Od 2017 roku jest współwłaścicielem studia portretu i galerii Studio 810 w Warszawie[1][6][10][8]. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmuje fotografia dokumentalna, fotografia portretowa, fotografia prasowa oraz fotografia reportażowa[1][6][11][12]. Jako fotoreporter współpracował z wieloma ogólnopolskimi i regionalnymi czasopismami (m.in. z Gazetą Wyborczą, w latach 2001–2013 z tygodnikiem Newsweek Polska, kierował Działem Foto w dzienniku Polska The Times)[1][6][13]. W latach 2002–2010 był inicjatorem, współorganizatorem, jurorem konkursu fotografii prasowej Newsreportaż[6]. W 2008 roku był współzałożycielem agencji fotograficznej Napo Images[6][14]. W latach 2010–2013 był wykładowcą na Uniwersytecie Warszawskim – prowadził zajęcia z fotografii w Instytucie Dziennikarstwa[1][6].
Jest autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych[1][6][15][13][16][17]; indywidualnych i zbiorowych – w Polsce i za granicą. Jego fotografie prezentowane na wystawach pokonkursowych – były doceniane akceptacjami, nagrodami i wyróżnieniami (głównie w konkursach fotografii prasowej)[1][6][7][14][9][18][12][19]. W 2011 roku został laureatem 3 nagrody w kategorii Ludzie i wydarzenia (za cykl fotografii przedstawiający żałobę w Polsce po katastrofie pod Smoleńskiem w kwietniu 2010) – w konkursie fotografii prasowej World Press Photo 2010[4][5][6][9]. Jego fotografie były publikowane między innymi w Le Monde, Das Magazine, International Herald Tribune, Newsweek, L'Espresso, Days Japan, Guardian, The Times[1][9][18][13].
W 2012 roku otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego[1][2][19].
Wystawy indywidualne (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- 12 twarzy/faces – Galeria PAcamera (Suwałki 2018)
- 12 twarzy/faces – Galeria W-arte (Warszawa 2017)
- Inside/Outside – Galeria W-arte (Warszawa 2017)
- 12 twarzy/faces – Galeria Farbiarnia (Bydgoszcz 2016)
- 12 twarzy/faces – Galeria Pix.house (Poznań 2016)
- Inside/Outside – Galeria Ostrołęka (Ostrołęka 2015)
- Właściwie miłość – Galeria Trafostacja Sztuki (Szczecin 2015
- Inside/Outside – Rynek Galeria (Olsztyn 2014)
- 12 twarzy/faces – Galeria Ostrołęka (Ostrołęka 2013)
- 12 twarzy/faces – Galeria Ratusz (Świdnica 2013)
- 12 twarzy/faces – Galeria Pauza (Kraków 2013)
- 12 twarzy/ faces – OFF (Opole 2012)
- Inside/Outside – Galeria Apteka Sztuki (Warszawa 2011)
- Afganistan – czas próby – Institute of Design (Warszawa 2002)
Wystawy zbiorowe (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- Portret osobisty – instytut fotografii FORT (Warszawa, Polska 2017)
- Wystawa Bez tytułu – Napo Images (Ostrołęka, Polska 2017)
- Sinking Industry – Galeria POST (Kowno, Litwa 2017)
- Polacy oprócz wojen kulturowych Polski – Jacek E.Giedrojc Gallery (Uniwersytet Harvard, USA 2017)
- National Mourning – World Press Photo (Amsterdam, Holandia 2011)
- Mapping the Flaneur – Newcastle Arts Centre (Wielka Brytania 2011)
- Mapping the Flaneur – Format International Photography Festival (Derby, Wielka Brytania 2011)
- XV Międzynarodowy Konkurs Chopinowski – Festiwal Fotografii (Ostrołęka, Polska 2011)
- Zwiadowcy Eternals – III Festiwal Fotografii (Poznań, Polska 2010)
- Ludzie, wydarzenia, zmiany – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki (Warszawa, Polska 2009)
- Sinking Industry – wystawa konkursowa GPP (Polska 2009)
- Eternals scout – wystawa konkursowa GPP (Polska 2009)
- The Last Days premiera – wystawa konkursowa KFP (Polska 2007)
- XV Fryderyk Chopin IPC – BZ WBK Press (Polska 2006)
- Kampania wyborcza Leszka Millera – wystawa konkursowa KFP (Polska 2002)
Publikacje (albumy)[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Bio – Filip Ćwik [online], web.archive.org, 20 grudnia 2017 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-20].
- ↑ a b c Filip Ćwik – Szeroki Kadr [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ Filip Ćwik w obiektywie Andrzeja Świetlika – Wszyscy jesteśmy fotografami [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b World Press Photo: Nagroda główna dla Jodi Bieber – fakty.interia.pl [online], archive.fo, 3 maja 2013 [dostęp 2019-09-17].
- ↑ a b People in the News, 3rd prize stories, Filip Cwik [online], archive.fo, 3 maja 2013 [dostęp 2019-09-17].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Filip Ćwik – Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl [online], archive.fo, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17].
- ↑ a b Grand Press Photo Filip Ćwik fotografia zdjęcia – Newsweek.pl – NW UCS – Newsweek.pl [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b 10 najlepszych fotografii Filipa Ćwika | Bilet na wystawę | Warszawa | Going [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b c d e Pix.house | pracownia portretu Filipa Ćwika [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ Studio 810 – nowe profesjonalne studio portretowe Filipa Ćwika i Moniki Szewczyk-Wittek [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ Filip Ćwik – fotografie [galeria] | Galeria | Culture.pl [online], archive.fo, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17].
- ↑ a b Filip Ćwik portretuje w Ostrołęce [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b c Filip Ćwik | 12 twarzy [online], web.archive.org, 5 lutego 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-05].
- ↑ a b Napo Images Photo Agency [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b c Pix.house | 12 twarzy/faces | Filip Ćwik [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ Portret osobisty [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ Filip Ćwik ujawnia 12 syryjskich twarzy – News O.pl [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b Flesz weekend. Zobacz portrety autorstwa Filipa Ćwika – Trójka – polskieradio.pl [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ a b 10 najlepszych fotografii Filipa Ćwika – waw4free [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ 12 twarzy/ faces – filip cwik [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].