Filip Pokutyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip Roman Pokutyński
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1829
Warszawa

Data i miejsce śmierci

28 października 1879
Kraków

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

historyzm

Ważne dzieła

Kościół św. Wincentego à Paulo w Krakowie
Pałac w Brzyskach
Willa Alfreda Milieskiego
Gmach Polskiej Akademii Umiejętności

Grobowiec Pokutyńskich na cmentarzu Rakowickim

Filip Roman Pokutyński (ur. 19 sierpnia 1829 w Warszawie, zm. 28 października 1879 w Krakowie) – polski architekt. Ojciec architekta Józefa Pokutyńskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Instytutu Technicznego w Krakowie, w latach 1849-1851 studiował w berlińskiej Allgemaine Bauschule, a następnie od maja 1851 w Akademie der Bildenden Kunste (Akademia Sztuk Pięknych w Monachium - klasa: Baukunst)[1].) oraz w 1852 r. w wiedeńskim Instytucie Politechnicznym. W latach 1856-1869 wykładał budownictwo w Instytucie Technicznym w Krakowie, w latach 1869-1873 był wykładowcą we Lwowie. Od 1872 był członkiem Akademii Umiejętności, należał również do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Projektował w stylach historycznych, zwłaszcza neorenesansowym. Był prekursorem rysunku inwentaryzacyjnego zabytków Krakowa.

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w narożniku pasa La i Ka, w grobowcu spokrewnionych ze sobą rodzin Czechów, Mączyńskich i Pokutyńskich[2].

Ważniejsze realizacje[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H. Stępień, M. Liczbińska, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 6, ISBN 83-903086-1-4.
  2. Karolina Grodziska Opis trasy zwiedzania cmentarza Rakowickiego [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie wyd. przez Obywatelski Komitet Ratowania Krakowa, Agencja Omnipress Warszawa 1988, s. 98
  3. Sylwia Makuch: Kościół parafialny w Bobinie pw. św. Anny matki NMP. www.24ikp.pl, 2008-12-10. [dostęp 2018-10-29].
  4. Michał Rożek Przewodnik po zabytkach Krakowa, Wydawnictwo WAM Kraków 2008, s. 248

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Krakowa, Kraków – Warszawa 2000, s. 776.