Przejdź do zawartości

Filip Wolański (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip Karol Wolański
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 września 1971
Wrocław

doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii
Specjalność: historia nowożytna Polski i powszechna
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1999 – historia
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

2012 – historia
Uniwersytet Wrocławski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Okres zatrudn.

od 1995

Dyrektor
Instytut

Instytutu Historycznego UWr

Okres spraw.

1 września 2020

Filip Karol Wolański (ur. 24 września 1971 we Wrocławiu) – polski historyk specjalizujący się w historii Europy, historii kultury, historii mentalności i komunikacji społecznej oraz historii wczesnonowożytnej; nauczyciel akademicki związany z uczelniami we Wrocławiu[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1971 roku we Wrocławiu. Po maturze w X Liceum Ogólnokształcącym w 1990 roku podjął studia dzienne na kierunku historia na Uniwersytecie Wrocławskim, zakończone w 1995 roku zdobyciem tytułu magistra. Kontynuował dalsze kształcenie w ramach studiów doktoranckich. W 1999 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Europa jako punkt odniesienia w postrzeganiu przestrzeni geograficznej przez szlachtę polską w osiemnastym wieku w świetle relacji podróżniczych i geograficznych, napisanej pod kierunkiem prof. Bogdana Roka[2].

Podjął pracę na stanowisku adiunkta w Zakładzie Historii Polski i Powszechnej od XVI do XVIII wieku w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2012 roku został wybrany na zastępcę dyrektora instytutu do spraw nauki i współpracy z zagranicą[3]. Od 2017 roku kieruje Pracownią Historii kultury staropolskiej i jej dziedzictwa w Instytucie Historycznym[4]. Od 1 września 2020 roku pełni funkcję dyrektora Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego[5].

W 2012 roku Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia nowożytna na podstawie rozprawy nt. Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw[6]. Od maja 2017 roku na stanowisku profesora Uniwersytetu Wrocławskiego. Poza Uniwersytetem Wrocławskim pracował także w Instytucie Bezpieczeństwa i Spraw Międzynarodowych na Wydziale Nauk Społecznych i Dziennikarstwa Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu[1].

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania naukowe Filipa Wolańskiego koncentrują się wokół zagadnień związanych z historią nowożytną ze szczególnym uwzględnieniem historii Europy, historii kultury, a także historii mentalności[1]. Do jego najważniejszych publikacji naukowych należą[7]:

  • Europa jako punkt odniesienia dla postrzegania przestrzeni geograficznej przez szlachtę polską osiemnastego wieku w świetle relacji podróżniczych i geograficznych, Wrocław 2002.
  • Staropolski ogląd świata - problem inności, Toruń 2007.
  • Staropolski ogląd świata. Rzeczpospolita między okcydentalizmem a orientalizacją, Toruń 2009.
  • Tożsamość i odmienność, Toruń 2011.
  • Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw, Toruń 2012.
  • F. K. Bohusz, Dzienniki podróży, wstęp i oprac. F. Wolański, (seria Peregrinationes Sarmatarum, vol. III), Kraków-Wrocław 2014.
  • Korespondencja i gazetki rękopiśmienne Jędrzeja Kitowicza z lat 1771-1776, oprac. T. Ciesielski, S. Górzyński, F. Wolański, Warszawa - Bellerive-sur-Allier 2017.
  • Oświecenie nieoświecone. Człowiek, natura i magia, red. D. Kowalewska, A. Roćko, F. Wolański, Warszawa 2018.
  • Europejskie drogi staropolskich peregrynantów. Relacje Teofila Szemberga, Protazego Neveraniego i Franciszka Bielińskiego, Kraków-Wrocław 2018.
  • Oświecenie nieoświecone. Tradycja, tożsamość, odmienność, red. D. Kowalewska, A. Roćko, F. Wolański, Toruń 2022.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Dr hab. Filip Karol Wolański, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-04].
  2. Europa jako punkt odniesienia w postrzeganiu przestrzeni geograficznej przez szlachtę polską w osiemnastym wieku w świetle relacji podróżniczych i geograficznych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-10-03].
  3. Władze IH UWr na lata 2012-2016 [on-line] [dostęp: 2.10.2012]
  4. https://hist.uni.wroc.pl/Instytut-Historyczny/Instytut/Struktura-Instytutu
  5. Władze IH UWr w kadencji 2020-2024 [on-line] [dostęp: 01.10.2020]
  6. Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2014-01-03].
  7. Dane na podstawie Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego, stan na XII 2013 roku

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]