Flaszowiec różnolistny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flaszowiec różnolistny
Ilustracja
Owoc gatunku
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

flaszowcowate

Rodzaj

flaszowiec

Gatunek

flaszowiec różnolistny

Nazwa systematyczna
Annona macroprophyllata Donn.Sm.
Bot. Gaz. 49: 453 1910[3]
Synonimy
  • Annona diversifolia Saff.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Flaszowiec różnolistny (Annona macroprophyllata Donn.Sm.) – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Ameryce Centralnej oraz w południowej części Meksyku[5][6]. Ponadto jest uprawiana poza swoim środowiskiem naturalnym[6]. Epitet gatunkowy pochodzi z łaciny i oznacza wielkolistny[7]. Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1910 roku przez Johna Donnella Smitha[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zrzucające liście drzewo dorastające do 8 m wysokości. Młode pędy są omszone[6].
Liście
Mają kształt od owalnego do owalnie lancetowatego. Mierzą 7,5–20 cm długości oraz 3–10 cm szerokości. Od spodu są omszone i pokryte woskowym nalotem. Nasada liścia jest zaokrąglona lub rozwarta. Wierzchołek jest zaokrąglony. Ogonek liściowy, mniej lub bardziej owłosiony, dorasta do 10 mm długości[6].
Kwiaty
Są pojedyncze lub zebrane po 2–3 w kwiatostanach. Kwiaty mierzą do 3 cm średnicy. Działki kielicha mają owalny kształt i dorastają do 2–4 mm długości, są omszone od wewnętrznej strony. Płatki, liniowo podłużnego kształtu, czerwonawe, osiągają do 15–30 mm długości. Są omszone. Płatki zewnętrzne nie występują[6].
Owoce
Tworzą owoc zbiorowy. Mają jajowaty lub kulisty kształt. Osiągają 20 cm długości oraz 15 cm średnicy. Mają zieloną lub czerwonawą barwę. Egzokarp pokryty jest naroślami. Endokarp ma barwę od białej do brązowej. Nasiono kształtu owalnego lub odwrotnie owalnego dorasta do 10 mm długości, ma ciemnobrązową barwę[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Kwitnie od kwietnia do sierpnia, natomiast owoce pojawiają się od czerwca do listopada[6].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ma zastosowanie w medycynie ludowej w leczeniu cukrzycy. Badania in vitro oraz na szczurach wykazały zasadność stosowania A. macroprophyllata w meksykańskiej medycynie ludowej w kontroli glikemii poposiłkowej u osób z cukrzycą[9].

Wartość odżywcza[edytuj | edytuj kod]

Według analiz przeprowadzonych w Salwadorze, wartość odżywcza w 100 g owocu tego gatunku zawiera: wodę (71,5 g), białka (0,447 g), tłuszcze (0,16 g), błonnik (1,3 g), wapń (31,6 mg), fosfor (51,7 mg), żelazo (0,7 mg), karoten (0,011 mg), tiaminę (0,235 mg), ryboflawinę (0,297 mg), niacynę (2,177 mg) oraz kwas askorbinowy (13,6 mg)[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Annona macroprophyllata Donn.Sm.. The Plant List. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  4. Annona macroprophyllata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Annona macroprophyllata – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  6. a b c d e f g Annona diversifolia. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-03]. (fr.).
  7. macedonicus - manicatus. Dictionary of Botanical Epithets. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  8. Annona macroprophyllata Donn. Sm.. Tropicos. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  9. Brindis F., González-Trujano M.E., González-Andrade M., Aguirre-Hernández E., Villalobos-Molina R.: Aqueous extract of Annona macroprophyllata: a potential α-glucosidase inhibitor. [w:] National Center for Biotechnology Information [on-line]. PubMed.gov. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  10. Walter G. Berendsohn, Anne Katharina Gruber & Jorge Monterrosa Salomón: Nova silva cuscatlanica: Angiospermae - familias A a L. Partie 1 de Nova silva Cuscatlanica, Walter G. Berendsohn árboles nativos e introducidos de El Salvador. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem, 2009. ISBN 978-3-921800-64-5. (ang.).