Przejdź do zawartości

Francis Planté

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francis Planté
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1839
Orthez

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1934
Saint-Avit

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

podpis

Francis Planté (ur. 2 marca 1839 w Orthez, zm. 19 grudnia 1934 w Saint-Avit[1][2]) – francuski pianista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował jako pianista w wieku 7 lat[1]. W latach 1849–1850 studiował w Konserwatorium Paryskim u Antoine’a François Marmontela[1], po zaledwie 7 miesiącach nauki zdobywając I nagrodę w grze na fortepianie[2]. Później uczył się harmonii u François Bazina[1][2]. Jako protegowany Franza Liszta i Gioacchino Rossiniego występował w paryskich salonach, występował też jako kameralista z Jeanem-Delphinem Alardem i Augustem Franchomme’em[1]. Na dziesięć lat wycofał się z publicznej działalności, wznawiając koncertowanie w 1872 roku[1]. Odbył liczne podróże po Europie, w 1886 roku wykonał w Paryżu w obecności kompozytora II Koncert fortepianowy A-dur i II Rapsodię węgierską Liszta[1]. Po 1900 roku zaprzestał publicznych występów, pojawił się na scenie ponownie tylko raz na kilku koncertach w 1915 roku, grając jednak oddzielony od publiczności kotarą[2].

W 1928 roku dokonał nagrania dla wytwórni Columbia Records 7 etiud Fryderyka Chopina oraz utworów Felixa Mendelssohna i Roberta Schumanna[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 127. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2816. ISBN 0-02-865529-X.