Francisco Braga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francisco Braga
Ilustracja
Imię i nazwisko

Antônio Francisco Braga

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1868
Rio de Janeiro

Pochodzenie

brazylijskie

Data i miejsce śmierci

14 marca 1945
Rio de Janeiro

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Antônio Francisco Braga[1] (ur. 15 kwietnia 1868 w Rio de Janeiro, zm. 14 marca 1945 tamże[1][2][3]) – brazylijski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W młodości uczył się gry na klarnecie, następnie studiował w konserwatorium w Rio de Janeiro, gdzie jego nauczycielami byli Luiz António de Moura (klarnet) i Carlos de Mesquita (kompozycja)[1]. W 1889 roku wziął udział w konkursie na hymn Brazylii. Choć jego kompozycja, Hino à bandeira, nie zwyciężyła, kompozytor otrzymał za nią nagrodę pieniężną, która umożliwiła mu dalsze studia w Europie[1]. W latach 1890–1894 kształcił się w Konserwatorium Paryskim[1] u Julesa Masseneta (harmonia) i Antoine’a Taudou (kontrapunkt)[3]. Między 1895 a 1899 rokiem podróżował po Niemczech i Włoszech[2]. Po powrocie do kraju był w latach 1902–1938 wykładowcą Instituto Nacional de Música[1], a od 1908 do 1933 roku prowadził orkiestrę Sociedad de Concertos Sinfónicos[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości reprezentował tendencje romantyczne i werystyczne, czerpał też z brazylijskiego folkloru muzycznego[2]. Pozostawał pod wpływem muzyki Masseneta i Wagnera[1]. Skomponował m.in. kilka poematów symfonicznych (Marabá, Cauchemar, Paysage, Insonnia, Chant d’automne, Fantasie-Ouverture), Episódo sinfonico na orkiestrę (1898), Elegia a Giuseppe Verdi na orkiestrę (1905), Variações sobre um tema brasileiro na orkiestrę (1905), Trio g-moll na fortepian, wiolonczelę i skrzypce, Tango caprichoso na skrzypce i fortepian, Troada na skrzypce i fortepian lub orkiestrę, dwie msze, Te Deum, opery Jupirá (1900), Anita Garibaldi (1901) i Contractador de diamantes (1901), utwory fortepianowe, pieśni[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 101. ISBN 0-674-37299-9.
  2. a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 386. ISBN 83-224-0113-2.
  3. a b c Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 87. ISBN 978-0-8108-8870-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]